About Me
- Marjolein
- Behind you
- Vijftien jaar en zeer zeker niet normaal. Houdt van bijnamen en moeilijke woorden. Leert graag fobieën uit haar hoofd.
zaterdag 30 april 2011
A pragmatic triangle overlaps the sod beside the packaged owner.
Het is ochtend. Ik ga zitten met de laptop op mijn schoot en ik neem me voor te gaan bloggen.
Waarover? Weet ik niet.
Titel? Geen flauw idee, die komt later wel.
Waarom blog ik dan als ik niet eens weet waarover? Nou, omdat ik jullie te veel verwaarloos en bovendien
HET IS VAKANTIE, DUS IK HE ALLE TIJD!
Alhoewel, alle tijd? Ik ben nog steeds van plan mijn aantekeningen van Latijn uit te typen, ik wil iets creatiefs doen en ik moet onze buren nog verslaan met "cubben". Er is een Zweeds (!) spel genaamd "cubb". Het is heel simpel, je hebt stokjes en daarmee moet je blokjes omgooien. Maar het is leuk.
Weet je wat trouwens ook leuk is? Een map terugvinden met daarin informatie en aantekeningen van twee jaar terug. Vooral als er ook kcv (Klassieke Culturele Vorming) aantekeningen + vragen inzitten waarbij je op de vraag : "Hoe zou een leraar die op een socratische wijze lesgeeft, lesgeven?", antwoord: "Hij leert je hoe je charmant uit een gifbeker kunt drinken.
Dat is leuk. Nu even iets minder leuks. Heeft er iemand onlangs nog iets van manon (http://www.floralsuit.blogspot.com/) vernomen? Haar laatste bericht is op 23 maart geplaatst en haar laatste reactie bij mij op 15 maart. Is er iets waarvan ik nog niet op de hoogte ben?
Weet je wat ook niet leuk is? Vera en Anne zijn allebei de hele vakantie weg. DE HELE VAKANTIE! Hoe moet ik het overleven als de helft van de gang weg is? Niet dus. Ik ga wel gezellig bij Charel hangen. Die gaat niet weg. (kan ook niet, ze heeft haar poot in het gips)
Heb ik iets zinnigs verteld? Nee.
Heb ik al een titel? Nee.
Ga ik die nu verzinnen? Ja.
Wat wordt het? *zoekt willekeurig woord op in woordenboek* A pragmatic triangle overlaps the sod beside the packaged owner. Met dank aan een zinnen generator.
Marjolein.
Sorry voor de onzinnigheid in deze post. Sorry. Trouwens, Gisteren was zo nom. Echt heerlijk. Ik kon de hele pauze kwijlen. Hij zat daar! NOOOOOMMMMM.
Waarover? Weet ik niet.
Titel? Geen flauw idee, die komt later wel.
Waarom blog ik dan als ik niet eens weet waarover? Nou, omdat ik jullie te veel verwaarloos en bovendien
HET IS VAKANTIE, DUS IK HE ALLE TIJD!
Alhoewel, alle tijd? Ik ben nog steeds van plan mijn aantekeningen van Latijn uit te typen, ik wil iets creatiefs doen en ik moet onze buren nog verslaan met "cubben". Er is een Zweeds (!) spel genaamd "cubb". Het is heel simpel, je hebt stokjes en daarmee moet je blokjes omgooien. Maar het is leuk.
Weet je wat trouwens ook leuk is? Een map terugvinden met daarin informatie en aantekeningen van twee jaar terug. Vooral als er ook kcv (Klassieke Culturele Vorming) aantekeningen + vragen inzitten waarbij je op de vraag : "Hoe zou een leraar die op een socratische wijze lesgeeft, lesgeven?", antwoord: "Hij leert je hoe je charmant uit een gifbeker kunt drinken.
Dat is leuk. Nu even iets minder leuks. Heeft er iemand onlangs nog iets van manon (http://www.floralsuit.blogspot.com/) vernomen? Haar laatste bericht is op 23 maart geplaatst en haar laatste reactie bij mij op 15 maart. Is er iets waarvan ik nog niet op de hoogte ben?
Weet je wat ook niet leuk is? Vera en Anne zijn allebei de hele vakantie weg. DE HELE VAKANTIE! Hoe moet ik het overleven als de helft van de gang weg is? Niet dus. Ik ga wel gezellig bij Charel hangen. Die gaat niet weg. (kan ook niet, ze heeft haar poot in het gips)
Heb ik iets zinnigs verteld? Nee.
Heb ik al een titel? Nee.
Ga ik die nu verzinnen? Ja.
Wat wordt het? *zoekt willekeurig woord op in woordenboek* A pragmatic triangle overlaps the sod beside the packaged owner. Met dank aan een zinnen generator.
Marjolein.
Sorry voor de onzinnigheid in deze post. Sorry. Trouwens, Gisteren was zo nom. Echt heerlijk. Ik kon de hele pauze kwijlen. Hij zat daar! NOOOOOMMMMM.
maandag 25 april 2011
Liefde...
Ik was al langer van plan om te schrijven over liefde. Nu had Vera ook een post over jongens, net als ik en toen dacht ik er weer aan. Dus zie hier,
(bron: http://www.amorine.blogspot.com/)
Wat dus neerkomt op, wees nooit, maar dan ook nooit jezelf.
Hiervan heb ik een praktijkvoorbeeld. M=meisje. J=jongen. (briljante afkortingen, vind je niet?)
J: "Ik vind dat koeien geweldige beesten zijn. Echt gewoon geniaal. Als ik later ga trouwen, dan met een koe."
Dan zegt M natuurlijk niet: "Tsss, geiten zijn veel leuker. Als er één beest is waar ik echt een hekel aan heb, dan is het wel de koe. Echt, koeien zijn zulke domme beesten. Ze zijn alleen maar nuttig om op te eten en hun ogen te ontleden. Meer niet", maar
"Oh J, je hebt alweer gelijk. Wat zou de wereld zonder je moeten. Ik ben dol op koeien. Laten we trouwen en een koeienstal bouwen. En daar komt natuurlijk geen enkele geit in. Je bent zo slim en attent. Ik kan me mijn leven niet voorstellen zonder jou. En je bent zo ontzettend knap. Echt niet normaal. Je bent gewoon woest aantrekkelijk!"
Wees dus niet jezelf, maar doe interessant. Zorg ervoor dat je weet waar de ander het over heeft. Lieg en bedrieg zoveel mogelijk. Dat maakt je interessant.
Nu we deze waardevolle les geleerd hebben, kunnen we verder naar het volgende onderdeel...
"Liefde"
Liefde, we kennen het allemaal. Het is allemaal één grote achtbaan met zo z'n ups en downs.
Rond een jaar of drie/vier, ben je als jongetje verliefd op je moeder. Of op je juf. Of op allebei tegelijk.
Althans, dat denk je. Je wilt met haar trouwen. Eigenlijk hebben (bijna) alle jongetjes van een jaar of drie/vier een Oidiphous complex.
Meisjes van diezelfde leeftijd daarentegen, hebben de grote droom om prinses te worden. Daarna komt die knappe prins van Assepoester of Doornroosje (ze zien er allemaal hetzelfde uit) of je mee te nemen op zijn edele witte ros. (Dat edele witte ros werd op die leeftijd bij een gebrek aan een fatsoenlijke woordenschat ook wel "paadje (zonder r)" genoemd) Ook zuster en moeder worden lijkt meisjes van deze leeftijd wel wat.
Dit is een typisch voorbeeld van "kleuterliefde". Je leert een nieuw woord en denkt meteen dat je dat hebt.
Deze liefde is dus niet echt. Je houdt alleen veel van je moeder/lerares/prins op het witte paard en als mensen elkaar aardig vinden, ga je trouwen. Deze opvatting over liefde zal snel veranderen.
Na de kleuterklas kom je in groep drie. Dat is de meest liefdeloze periode van je leven, maar tevens de periode waarop je (in elk geval op de basisschool) de meeste relaties hebt. Het is heel simpel.
Er zijn een aantal minimensjes genaamd "kinderen" die zeggen: "Jij hebt met die en die.", en dan is dat ook zo.
Ik kan je vertellen dat je over een tijdje
zou willen dat alles zo simpel was. "Jij hebt met die
en die.", en dan
is dat ook zo".
De rest van je basisschoolcarrière zul je denken dat je verliefd bent, maar eigenlijk heb je het grote kwaad genaamd liefde nog lang niet in de ogen gekeken. De meest populaire mensen uit de klas zullen met elkaar verkering krijgen en verder zul je qua liefde niet komen op de basisschool.
Nee, wat liefde betreft, moet je toch echt verder zoeken. Bijvoorbeeld op de middelbare school vanaf ongeveer de derde klas. De derde klas is een broeinest voor de liefde-bacterie.
Deze zeer gevaarlijke bacterie heeft zeer ernstige gevolgen. Zo heeft hij bijvoorbeeld invloed op je cijfers, eetgewoonten en de hoeveelheid uren die je slaapt. Ook piekeren en geestelijk afwezig zijn komt hierbij in zeer grote mate voor.
Er worden allerlei adviezen gegeven over hoe je het beste ervoor kunt zorgen dat een jongen op je valt. (niet letterlijk. Alhoewel, je hebt dan wel fysiek contact met hem. Dat is ook wat waard)
Over het algemeen wordt het je aangeraden zoveel mogelijk jezelf te zijn. Maar nu eens kijken wat een expert er over zegt. (Bij gebrek aan een expert zal ik jullie er wat over vertellen. Ik zit één keer in de twee week op het ICO (een gebouw) tussen celloles en dansles "huiswerk te maken". Dat komt dus neer op het bestuderen van mensen)
"Voel je je rillerig en koud. Of juist heel warm? Heb je af en toe spontaan buikpijn? Heb je moeite met het je concentreren tijdens de les? Slaap je te weinig? Gaan je eetgewoontes eraan?
Geen nood, dokter Marjolein weet raad.
Eigenlijk is het allemaal heel simpel, je bent verliefd. Althans, dat denk je. In feite is er gewoon een boze geest door je oor gekropen toen je (nog wel goed) sliep omdat je weigerde een slaapmuts op te zetten. Deze geest (over het algemeen is het een geest van een dwerguil, maar dat terzijde) drukt nu telkens op het "jedenktdatjeverliefdbent"-knopje in je hoofd, net boven de hypofyse.
Jawel, als liefde als ziekte erkend zou worden, zou hij waarschijnlijk als zeer erg gedefinieerd worden.
Preventie is het beste medicijn. Je kunt je het beste insmeren met knoflook, uien en wasberenzweet. Daarna raak je de komende 20 jaar geen water meer aan. Tanden poetsen is uiteraard ten strengste verboden. Zo voorkom je contact met mens en dier en plant en reducent. Niemand en niks wil nog iets met je te maken hebben, dus als je niemand ziet. Niemand kent en niemand spreekt, kun je ook niet verliefd worden.
Mocht deze hulp nu net iets te laat komen, dan ben je nog niet verloren hoor.
Om bij een jongen in de smaak te vallen kun je meerdere dingen doen.
optie 1) Je verzint een nepvriendje om hem jaloers mee te maken. Als hij dan wat in je ziet zeg je gewoon dat je vriendje je gedumpt heeft.
optie 2) Stel; je vindt een jongen leuk. Dan ga je hem complimenten geven, over wat dan ook. Dan schakel je je vrienden in. Die kunnen het hem vertellen maar je kunt het ook zíjn vrienden vertellen. Wat je eigenlijk echt moet doen is: SCHRIJF EEN BRIEFJE: "Ik vind je leuk wil je verkering met mij? A) Ja; B) Misschien; C) Nee" Dit is héél makkelijk, want je hoeft het alleen maar aan hem te geven en dan omcirkelt hij het antwoord EN DAN JE BEET!
(bron: http://www.amorine.blogspot.com/)
Wat dus neerkomt op, wees nooit, maar dan ook nooit jezelf.
Hiervan heb ik een praktijkvoorbeeld. M=meisje. J=jongen. (briljante afkortingen, vind je niet?)
J: "Ik vind dat koeien geweldige beesten zijn. Echt gewoon geniaal. Als ik later ga trouwen, dan met een koe."
Dan zegt M natuurlijk niet: "Tsss, geiten zijn veel leuker. Als er één beest is waar ik echt een hekel aan heb, dan is het wel de koe. Echt, koeien zijn zulke domme beesten. Ze zijn alleen maar nuttig om op te eten en hun ogen te ontleden. Meer niet", maar
"Oh J, je hebt alweer gelijk. Wat zou de wereld zonder je moeten. Ik ben dol op koeien. Laten we trouwen en een koeienstal bouwen. En daar komt natuurlijk geen enkele geit in. Je bent zo slim en attent. Ik kan me mijn leven niet voorstellen zonder jou. En je bent zo ontzettend knap. Echt niet normaal. Je bent gewoon woest aantrekkelijk!"
Wees dus niet jezelf, maar doe interessant. Zorg ervoor dat je weet waar de ander het over heeft. Lieg en bedrieg zoveel mogelijk. Dat maakt je interessant.
Voor andere medicijnen moet je officieel een recept hebben, maar ik zal het jullie geven. Dan kun je naar de apotheek en het ophalen.
-vlindergif. Drie maal daags in te nemen met een slokje water.
-Oogdruppels tegen de roze bril. Slechts éénmaal daags
-Knieproteses tegen de wankele knieën. Mee te nemen naar de operatie kamer als ze toch je hart eruit halen.
Dat was het dan weer.
En de moraal van dit verhaal was: Liefde? Niet aan beginnen!
(dit bericht is slechts gebaseerd op non-waarheden en er kunnen geen rechten aan ontleend worden. Dank u.)"
Nu we deze waardevolle les geleerd hebben, kunnen we verder naar het volgende onderdeel...
Bestudering van de invloed van liefde op de geestelijke toestand van jongeren.
Hier wordt nog onderzoek naar gedaan, nadere informatie volgt. (Bijvoorbeeld morgen, want nu ga ik slapen)
~Marjolein~
Aan dit gehele bericht kunnen geen rechten ontleend worden. Het is puur humoristisch geschreven en niet altijd naar waarheid. Mocht iemand dit beledegend opvatten, F*ck diegene dan omdat hij niet tegen een grapje kan. Bovendien staat er niks beledigends in...
zondag 24 april 2011
Tabulamor
Tabulamor is mijn nieuwe blog. Hierop zal ik heel veel (mislukte) afbeeldingen zetten. Gewoon omdat ik me verveel. (en ik kwam mijn fotocamera wieder tegen in mijn la. Net als mijn verrekijker trouwens...)
De naam is heel simpel. Denk er maar over na en als je weet waar het op slaat, hoor ik het wel. Of niet. Is niet echt heel erg nodig ofzo.
Marjolein.
Post scriptum, dit is al de derde keer dat ik vandaag blog...
De naam is heel simpel. Denk er maar over na en als je weet waar het op slaat, hoor ik het wel. Of niet. Is niet echt heel erg nodig ofzo.
Marjolein.
Post scriptum, dit is al de derde keer dat ik vandaag blog...
Sneu
Kijk dit, dit is toch echt heel sneu.
Ik bedoel, kijk naar al die fouten. Als je dan een zogenaamd "zielig" verhaal op youtube moet dumpen, schrijf het dan in elk geval goed.
De eerste zoveel "pagina's" gaat nog, maar dan, vanaf 1 minuut.
"Ze beloofte...", dat moet ze beloofde zijn.
"apparte" moet aparte zijn...
Het is jongen en geen "jonge" (dat doet hij/zij wel 2 keer fout)
Antwoordde is met dubbel d.
"Me" is nogsteeds geen bezittelijk voornaamwoord, sorry.
"Waarom verteld ze het door..." moet "Waarom vertelt ze het door..." zijn.
Er zit een n achter "vertrouwe". Vertrouwen dus.
En wat dacht je dan van "schelde"? De verleden tijd van schelden is scholden...
Ook kleedde is met dubbel d. (ontertussen zitten we op 2.03 minuten)
Er moet een n achter speelde. Het is namelijk speelden...
"Gezegt" is gezegd.
Als we dan toch bezig zijn, laten we meteen een n achter klappen zetten.
gegooit > gegooid.
Wouden > wilden. (wouden is het meervoud van woud. Oftewel bos...)
spuugte > spuugden.
bedreigt > bedreigd.
doorverteld > doorvertelt.
berijkt > bereikt.
besefte > Beseften
zyn > zijn.
denke > denken.
En dan zou ik nog een heel verhaal kunnen houden over interpunctie. De ; wordt bijvoorbeeld iets te vaak gebruikt. En er waren wat slecht lopende zinnen waar ze beter twee zinnen van hadden kunnen maken. En het kapitaalgebruik is ook niet optimaal. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat ze telkens spaties voor allerlei leestekens zetten.
Sterker nog, ik wil wedden dat als ik het nog een keer zou zien, mijn oog op nog veel meer fouten zou vallen.
Conclusie, als je dan zoiets op youtube wil zetten, herlees de grammaticaregels nog even als je weet dat je ze niet goed beheerst.
Dank u.
Ik bedoel, kijk naar al die fouten. Als je dan een zogenaamd "zielig" verhaal op youtube moet dumpen, schrijf het dan in elk geval goed.
De eerste zoveel "pagina's" gaat nog, maar dan, vanaf 1 minuut.
"Ze beloofte...", dat moet ze beloofde zijn.
"apparte" moet aparte zijn...
Het is jongen en geen "jonge" (dat doet hij/zij wel 2 keer fout)
Antwoordde is met dubbel d.
"Me" is nogsteeds geen bezittelijk voornaamwoord, sorry.
"Waarom verteld ze het door..." moet "Waarom vertelt ze het door..." zijn.
Er zit een n achter "vertrouwe". Vertrouwen dus.
En wat dacht je dan van "schelde"? De verleden tijd van schelden is scholden...
Ook kleedde is met dubbel d. (ontertussen zitten we op 2.03 minuten)
Er moet een n achter speelde. Het is namelijk speelden...
"Gezegt" is gezegd.
Als we dan toch bezig zijn, laten we meteen een n achter klappen zetten.
gegooit > gegooid.
Wouden > wilden. (wouden is het meervoud van woud. Oftewel bos...)
spuugte > spuugden.
bedreigt > bedreigd.
doorverteld > doorvertelt.
berijkt > bereikt.
besefte > Beseften
zyn > zijn.
denke > denken.
En dan zou ik nog een heel verhaal kunnen houden over interpunctie. De ; wordt bijvoorbeeld iets te vaak gebruikt. En er waren wat slecht lopende zinnen waar ze beter twee zinnen van hadden kunnen maken. En het kapitaalgebruik is ook niet optimaal. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat ze telkens spaties voor allerlei leestekens zetten.
Sterker nog, ik wil wedden dat als ik het nog een keer zou zien, mijn oog op nog veel meer fouten zou vallen.
Conclusie, als je dan zoiets op youtube wil zetten, herlees de grammaticaregels nog even als je weet dat je ze niet goed beheerst.
Dank u.
Normaal.
Waarom zegt iedereen, maar dan ook echt gewoon iedereen (of in elk geval bijna iedereen) tegen ons dat we "normaal moeten doen"? Wat hebben zij er voor last van als wij midden in de grote aula op de grond gaan zitten (de tafels en stoelen waren weggehaald) of als we op halve-hippie-dag met wierrook in het gras gaan zitten. Wie heeft er problemen mee als wij ons willen onderscheiden en niet net als de rest van de school met kuise-meisjesoorbellen, grote decolletés met inkijk, veel te korte en te strakke broekjes en een vetrol die over die broekjes heenhangt, rond willen lopen.
En wat is normaal eigenlijk? Geef mij eens de definitie van "normaal"? Ben je normaal als je je alleen maar zo gedraagt als anderen van je verwachten? Als je allemaal hetzelfde bent? Is dat normaal?
En wat nu als het totaal niet in je aard ligt om zo te zijn. Dan is het ook niet echt normaal om je zo te gedragen, toch.
Bovendien zou het erg saai zijn als iedereen maar gelijk was en binnen de lijntjes kleurde.
Heeft er ook maar iemand aan gedacht dat ik het misschien wel leuk vind om zo te zijn? Want ja, ik ben abnormaal, gek, gestoord, (obsessed,) brutaal en ronduit vaag. Maar dat is wel hoe ik het liefste ben. Zelfs mijn moeder begint nu te zeuren. Omdat ze geen goede foto's gemaakt heeft in Parijs en dan kijkt wat ik gemaakt heb.
En wat is normaal eigenlijk? Geef mij eens de definitie van "normaal"? Ben je normaal als je je alleen maar zo gedraagt als anderen van je verwachten? Als je allemaal hetzelfde bent? Is dat normaal?
En wat nu als het totaal niet in je aard ligt om zo te zijn. Dan is het ook niet echt normaal om je zo te gedragen, toch.
Bovendien zou het erg saai zijn als iedereen maar gelijk was en binnen de lijntjes kleurde.
Heeft er ook maar iemand aan gedacht dat ik het misschien wel leuk vind om zo te zijn? Want ja, ik ben abnormaal, gek, gestoord, (obsessed,) brutaal en ronduit vaag. Maar dat is wel hoe ik het liefste ben. Zelfs mijn moeder begint nu te zeuren. Omdat ze geen goede foto's gemaakt heeft in Parijs en dan kijkt wat ik gemaakt heb.
Kijk, dit soort foto's van de l'Arc de Trioph (of hoe je dat dan ook maar schrijft) wil mijn moeder graag.
Maar aangezien het mijn fototoestel is, was ik degene die de foto's maakte.
Dan krijg je dus zoiets. Uit mijn oogpunt de triomfboog:
Dat zat heel klein in een randje verborgen te wezen.
Leuk toch...
Maar nee, mevrouw de moeder van het abnormale kind was niet tevreden.
Nou, sorry mam, maar dit is mijn reis naar Parijs vanuit MIJN oogpunt met MIJN camera.
Had je je batterij maar moeten opladen.
Nu men heeft kunnen concluderen dat je mij toch niet kan veranderen, stop er dan ook mee, wil je...
Dank u zeer.
~Marjolein~
Post scriptum, sorry, dit moest er eventjes uit. Er komt iets beters, dat beloof ik. Alleen moet ik eerst mijn geschiedenisverslag afmaken, geschiedenis leren en een verslag voor natuurkunde schrijven. Maar dan komt er iets beters.
Oh, als je graag met kuise-meisjesoorbellen rondloopt, ga je gang. Ik vind het prima. Maar verwacht niet dat ik het ook ga doen...
woensdag 20 april 2011
ohyra
Ja, ohyra ja. Een willekeurig woord uit mijn woordenboek Zweeds. Het betekend ongedierte. Maar dat doet er niet toe, ik moest gewoon een begin hebben. Zoals jullie heel misschien wel gemerkt hebben, mijn layout is weer veranderd. Zal nog wel wat vaker gebeuren, ik ben nog niet tevreden.
En dat was alweer een door mij verbroken record. Nu ben ik ook de beste "slechte inleiding"schrijver en degene met de meest onafgeronde verhalen. Ik zal hieronder een nooit beëindigd verhaal plaatsen. Kopieer en plak het gerust, als je denkt dat je er iets mee kunt. Of als je het wil uitprinten omdat je je erg depressief voelt en je een enorme kick krijgt van slecht geschreven verhalen en ramptoerisme. (Als je het serieus gaat lezen, ben je een echte originele, professionele ramptoerist. Sterkte)
Heb je het gelezen? Dan spijt me het vreselijk dat ik jullie dit heb aangedaan. (Hé, kijk, net had ik het over je en nu over jullie. Ik weet ook niet waarom ik daar zomaar switch... Doet er niet toe.)
Zo, nu we al deze onzin gehad hebben, kunnen we verder met de orde van de dag. Muziek.
(If I'm any closer-Seal)
LUISTER DIT! NU!
Ja, dit was een flutbericht. Maar, maarmaarmaarmaar, ik heb inspiratie dus er komt iets beters. Ooit...
En dat was alweer een door mij verbroken record. Nu ben ik ook de beste "slechte inleiding"schrijver en degene met de meest onafgeronde verhalen. Ik zal hieronder een nooit beëindigd verhaal plaatsen. Kopieer en plak het gerust, als je denkt dat je er iets mee kunt. Of als je het wil uitprinten omdat je je erg depressief voelt en je een enorme kick krijgt van slecht geschreven verhalen en ramptoerisme. (Als je het serieus gaat lezen, ben je een echte originele, professionele ramptoerist. Sterkte)
Langzaam open ik mijn ogen. De wereld gaat van zwart, naar wat wazige vlekken naar heldere kleuren die duidelijk zichtbaar zijn in het prille zonlicht dat door een kier van mijn gordijn glipt. Er was vandaag iets bijzonders aan de hand. Ik wist het zeker. Hoewel alles normaal leek, was het toch stil. Er was geen vogel aan het fluiten en de hond van de buren was ook al stil. Rustig rek ik me uit, wachtend op een teken van leven. Iemand anders die ook denkt: “Hé, het is wel erg stil.”, maar er gebeurt niks. Als ik me omdraai om op de wekker te kijken, zie ik dat het half zeven is. Tijd om op te staan dus. Desondanks blijf ik liggen, hard nadenkend over wat er vandaag aan de hand is. Te bang om naar beneden te gaan en te ontdekken dat ik alleen achtergebleven ben op deze planeet. Ik vraag me af wat ik zou doen als dat inderdaad het geval bleek te zijn, ik, helemaal alleen. Zonder vrienden en familie, zonder die ene persoon die mijn leven het leven waard maakt. Maar ook zonder de vogels, die mijn reis naar school begeleiden met een vrolijk wijsje. En zonder honden om uit te laten en zo wat bij te verdienen. Al is het natuurlijk wel zo dat ik alles gewoon zonder toestemming zou kunnen pakken. Nu ik daar toch over nadenk, hoe moet ik aan eten komen? Aan alle dingen die gisteren nog zo vanzelfsprekend leken? Waar moet ik nu mijn drinkwater vandaan halen. Er is niemand meer overgebleven om het voor mij te zuiveren. En stel ik word ziek, waar is de dokter dan?
De vloer kraakt onder mijn voeten als ik me dan toch eindelijk uit bed waag. Voetje voor voetje schuifel ik naar mijn kast. Ik trek hem open en tot mijn verbazing lijkt alles in orde. Mijn kleren hangen nog net als gisteravond, keurig gesorteerd op seizoen en kleur. Mijn lievelings shirt hangt vooraan en ik strijk er met mijn hand een klein kreukeltje uit. De stof voelt zacht en aangenaam aan onder mijn vingers en ik besluit om me aan te gaan kleden. De witte broek die ik vorig jaar gekocht heb op een markt in Frankrijk staat er erg goed onder en ik vind dat als ik dan alleen ben, ik er tenminste wel goed uitzie. Ik borstel mijn haar en probeer om het op te steken. Na drie pogingen geef ik het op, de blonde lokken krullen, opgelucht dat ze niet rond de spelden gedraaid worden, in mijn nek.
Als ik in mijn sokkenla opzoek ben naar een paar witte enkelsokjes maat 39, kom ik een envelop tegen. Het is een oude, bruine envelop met een postzegel uit het jaar 1986. Op de voorkant staat met sierlijke letters mijn naam, Rozemarijn, en ik strijk met mijn vingers over de letters. De afzender is allang niet meer te lezen. De inkt is helemaal doorgelopen en het lijkt met opzet gedaan te zijn. In de linker onderhoek zijn wat bloemetjes getekend. Het is net alsof iemand zich verveelde en er maar wat op ging zitten krabbelen.
Aan de ene kant wil ik dolgraag weten wat erin zit, maar iets houdt me tegen. Een soort onzichtbare kracht, genaamd angst. Iets in mij zegt me dat als ik deze envelop open, ik misschien wel meer te weten kom dan me lief is. Daar sta ik dan, vijf minuten lang, aarzelend over het openmaken van één enkele envelop. Dat zoiets kleins zoveel moeite met zich mee zou brengen. Nog twijfelend over de brief, besluit ik eerst wat te eten. Als ik tenminste wat kan vinden, want wat wel zeker is, is dat dit niet normaal is. Ik weet dan dus ook niet wat ik kan verwachten…
Langzaam loop ik de trap af, me al niet meer verbazend over het feit dat de spin die al maanden in het hoekje zat, weg is. Ik was bang voor dat beest, maar nu mis ik hem.
Zou iedereen dood zijn? Of verdwenen? Maar als ze verdwenen zijn, zijn ze dan nog ergens, of zijn ze weg, net als voor je geboorte, je bestaat helemaal niet. Niks geen ziel die naar de hemel gaat, of een ziel die eerst nog even rond blijft hangen. Gewoon, je bent er en dan niet meer. Heel simpel.
Ik pak de deurklink van de deur naar de woonkamer vast. Ergens hoop ik dat ik vandaag jarig blijk te zijn en dat dit gewoon één grote surpriseparty is. Dat men dit al weken aan het plannen is en dat ik me voor niks zorgen maak. Helaas. Als ik de deur open is er niemand die opgewonden “SUPRISE” roept en vervolgens hard ik mijn oor toetert. Er is geen kat die zich bang verscholen heeft onder de bank in een poging het lawaai te ontwijken. Ik ben alleen met de stilte op me heen.Heb je het gelezen? Dan spijt me het vreselijk dat ik jullie dit heb aangedaan. (Hé, kijk, net had ik het over je en nu over jullie. Ik weet ook niet waarom ik daar zomaar switch... Doet er niet toe.)
Zo, nu we al deze onzin gehad hebben, kunnen we verder met de orde van de dag. Muziek.
(If I'm any closer-Seal)
LUISTER DIT! NU!
Ja, dit was een flutbericht. Maar, maarmaarmaarmaar, ik heb inspiratie dus er komt iets beters. Ooit...
dinsdag 19 april 2011
Slechts een voorbeeld.
Ik ga proberen een sarcastiche post te schrijven. Niet omdat ik dat nu zo graag wil, maar vooral omdat Yasmini er wat moeite mee heeft. Ik weet niet of het gaat lukken, maar we zullen zien. (Ik heb regel 1 ("Vertel nooit van te voren dat je sarcastisch gaat doen.") al gebroken...)
Wiskunde is mijn favorite vak. Natuurlijk samen met OSD kunde. "Is dat een vak?" vraag je je misschien af... Ja, dat is het. Maar OSD is natuurlijk ook wel de "nomheid hemzelve". Vooral zijn gezicht. Ik val echt helemaal voor die heerlijke wijdopenstaande oogjes van hem en die sexy figuren die hij in zijn baard scheert. Ik zie hem en denk maar één ding, ik wil hem op de bek pakken.
Oh, had ik al verteld dat mijn leven zo geweldig is. Mij zijn moet gewoon een streven zijn voor iedereen. Mijn ouders zeuren nooit. Dat hoeft ook niet, want ik sta alleen maar tienen. Desalniettemin word ik nooit "nerd" genoemd. Ik word zo verwend door mijn ouders, die tevens de eerlijkheid zelve zijn. Jawel jongens, mijn leven is een feest. Ik heb niet eens mijn lichaan moeten verkopen om "God of wars drie voor de playstation drie" te kopen. Alle jongens vallen trouwens voor me, ik krijg gewoon 999999999999 rozen per dag van de postbode, de arme man. Al die aanbidders zijn een boel werk, ik weet het...
En mijn blog loopt geweldig, ik krijg honderden reacties per bericht, echt gewoon geweldig. En ik wil totaal geen relatie meer met die lelijkerd van een Geitenjongen, ik val al op meneer van Cruchten. Hij is zo gespierd en hij heeft een prachtig gevormd lichaam. Ook alle leraren vinden mij geweldig. Ik ben hun favorite leerlinge.
Zo, dat was verkwikkend. En sarcastisch, heel sarcastisch. Mijn ouders zeuren aan één stuk door, mijn cijfers zijn afschuwelijk en OSD is lelijk. Ik ben verliefder dan ooit op Geitenjongen en meneer van Cruchten heeft 53 onderkinnen en een haar op zijn neus. Hij is dik. En ik haat wiskunde heel erg. Mijn ouders zijn ook nog eens oneerlijk, ze trekken mijn broertje heel erg voor en mijn blog is afschuwelijk. (is iets overdreven). Men valt niet op me en zal dat vast ook niet doen en leraren mogen mij vast niet. Al zegt mevrouw Mul van wel... Weet ik dus niet helemaal zeker. Maar daar ging het niet om, ik ging Mini laten zien wat "sarcasme" precies inhoudt. Zie hier. TADA!
Veel succes Mini...
Wiskunde is mijn favorite vak. Natuurlijk samen met OSD kunde. "Is dat een vak?" vraag je je misschien af... Ja, dat is het. Maar OSD is natuurlijk ook wel de "nomheid hemzelve". Vooral zijn gezicht. Ik val echt helemaal voor die heerlijke wijdopenstaande oogjes van hem en die sexy figuren die hij in zijn baard scheert. Ik zie hem en denk maar één ding, ik wil hem op de bek pakken.
Oh, had ik al verteld dat mijn leven zo geweldig is. Mij zijn moet gewoon een streven zijn voor iedereen. Mijn ouders zeuren nooit. Dat hoeft ook niet, want ik sta alleen maar tienen. Desalniettemin word ik nooit "nerd" genoemd. Ik word zo verwend door mijn ouders, die tevens de eerlijkheid zelve zijn. Jawel jongens, mijn leven is een feest. Ik heb niet eens mijn lichaan moeten verkopen om "God of wars drie voor de playstation drie" te kopen. Alle jongens vallen trouwens voor me, ik krijg gewoon 999999999999 rozen per dag van de postbode, de arme man. Al die aanbidders zijn een boel werk, ik weet het...
En mijn blog loopt geweldig, ik krijg honderden reacties per bericht, echt gewoon geweldig. En ik wil totaal geen relatie meer met die lelijkerd van een Geitenjongen, ik val al op meneer van Cruchten. Hij is zo gespierd en hij heeft een prachtig gevormd lichaam. Ook alle leraren vinden mij geweldig. Ik ben hun favorite leerlinge.
Zo, dat was verkwikkend. En sarcastisch, heel sarcastisch. Mijn ouders zeuren aan één stuk door, mijn cijfers zijn afschuwelijk en OSD is lelijk. Ik ben verliefder dan ooit op Geitenjongen en meneer van Cruchten heeft 53 onderkinnen en een haar op zijn neus. Hij is dik. En ik haat wiskunde heel erg. Mijn ouders zijn ook nog eens oneerlijk, ze trekken mijn broertje heel erg voor en mijn blog is afschuwelijk. (is iets overdreven). Men valt niet op me en zal dat vast ook niet doen en leraren mogen mij vast niet. Al zegt mevrouw Mul van wel... Weet ik dus niet helemaal zeker. Maar daar ging het niet om, ik ging Mini laten zien wat "sarcasme" precies inhoudt. Zie hier. TADA!
Veel succes Mini...
zaterdag 16 april 2011
Winkelen met Lisa.
Gisteravond (op vrijdag is het koopavond in Assen) gingen Lisa en ik gezellig winkelen. Officieel gingen we alleen maar naar de wereldwinkel, want daar was één of andere sieradenavonddinges, maar we zijn gewoon door de stad gaan sjokken. Wat heb ik gekocht?
Wat: Miffa: Oftewel, Nijntje in het Latijn.
Prijs: €6,-
Waar: De Boekendoos. (kinderboekhandel)
Het is echt geweldig. En ik snap het ook nog eens gedeeltelijk.
"medio in horto magno est nitida domus sunt duo cuciculi domnus domna floccus" (eerste bladzijde)
Dat eerste gedeelte betekent iets als: In het midden van de tuin is ... huis zijn (zij zijn) twee ............
Wat: Vlinderoorbellen en een hangertje voor aan mijn ketting.
Prijs: €8.50
Waar: de Wereldwinkel
Hij is mooi. En ach, voor zo weinig geld... Ik weet trouwens niet waar hij vandaan komt...
Wat: Prisma mini woordenboek Zweeds-Nederlands Nederlands-Zweeds.
Prijs: Officieel €8,-. Maar hij was in de aanbieding, dus nu was het slechts €2,99
Waar: Boekenvoordeel
Ja, ik ga Zweeds leren. Ik ben van mijn Hongaarse verslaving af en wilde iets nieuws. Zweeds is zo skojig.
Wat: een notitieboekje
Prijs: €3,99
Waar: boekenvoordeel
Hij is groen en mooi en van mij. Zoiets laat je toch niet liggen...
Oh, en een ijsje bij Gosselaar. Maar met maar 1 bolletje. Kostte €1,10.
totaal:
6+8.5+3.9+3+4+1.1= €26,50... Dat valt wel mee, toch...
En, wat vinden jullie van mijn aanschaffen?
hej då, Marjolein.
sorry voor de kwaliteit van de foto's...
Wat: Miffa: Oftewel, Nijntje in het Latijn.
Prijs: €6,-
Waar: De Boekendoos. (kinderboekhandel)
"medio in horto magno est nitida domus sunt duo cuciculi domnus domna floccus" (eerste bladzijde)
Dat eerste gedeelte betekent iets als: In het midden van de tuin is ... huis zijn (zij zijn) twee ............
Wat: Vlinderoorbellen en een hangertje voor aan mijn ketting.
Prijs: €8.50
Waar: de Wereldwinkel
Ik vond ze zo schattig... En ze komen uit Peru.
Wat: Fluit.
Prijs: €3.90
Waar: de Wereldwinkel.
Wat: Prisma mini woordenboek Zweeds-Nederlands Nederlands-Zweeds.
Prijs: Officieel €8,-. Maar hij was in de aanbieding, dus nu was het slechts €2,99
Waar: Boekenvoordeel
Wat: een notitieboekje
Prijs: €3,99
Waar: boekenvoordeel
Oh, en een ijsje bij Gosselaar. Maar met maar 1 bolletje. Kostte €1,10.
totaal:
6+8.5+3.9+3+4+1.1= €26,50... Dat valt wel mee, toch...
En, wat vinden jullie van mijn aanschaffen?
hej då, Marjolein.
sorry voor de kwaliteit van de foto's...
donderdag 14 april 2011
Wiskunde.
Hierbij even een verhaal over hoe mijn wiskunde schrift eruit ziet.
pagina 1: mijn goede ideën lijstje. Er staat op: Latijn leren?, dagboek vanuit het oogpunt van een spin, huiswerk maken? en boek over iemand opgesloten in een kamer met bedden en als je in een bed in slaap valt, kom je op een andere plek.
Pagina 2: twee sommen zonder uitkomst.
Pagina 3: een cycloop.
pagina 4: een assenstelsel met daarin het deathly hallowsteken.
pagina 5: een serieus gemaakte opdracht over de omtrek van een cirkel. Wow.
pagina 6: niks.
pagina 7: een tekening van een trein met daarbij geschreven: "I love trains!".
pagina 8: een samenvatting van de les. Er staat: "Oh god help. Ik geloof dat ik niet goed word. Misschien is dat ook wel de beste oplossing, niet goed worden, kotsen en dan naar huis. Oh, shit, hij kijkt mijn kant op, laat ik eens verder gaan met mijn "huiswerk...".
pagina 9: een op het eerste gezicht serieuze som. Als je beter kijkt, zie je dat ik willekeurige formules heb genomen en er overal 710 uitkomt. (7-10= G-J=Geitenjongen) Oh, zo te zien staat er 1 kloppende som. 36-4=28. Ja, dat klopt. Uitleg duurt te lang. Is saai.
pagina 10: een reuzencycloop met drie monden.
Verder is alles leeg. Laat ik deze pagina's eruit scheuren en serieus bezig gaan...
Verder nog wat tips. Stel dat je iemand wil volgen...
Martijn. Hij zit bij mij in de klas en is net (gisteren) begonnen met bloggen. Het is behoorlijk droog, lees het!
Vera. Zit ook bij mij in de klas. Is een geweldige schrijfster.
Ja, dat was het verder wel.
(Dat is het deathly hallows teken, voor wie het nog niet wist...)
En dan tot slot, de belangrijkste boodschap van al: SKJDHNBJxweb385w908q3jhhxjn^%!#XM J97pbymymmiufncijeam89ááé䤳¼í¼½å¼©ðµç€¼í¤€µq3w. Eet smakelijk.
pagina 1: mijn goede ideën lijstje. Er staat op: Latijn leren?, dagboek vanuit het oogpunt van een spin, huiswerk maken? en boek over iemand opgesloten in een kamer met bedden en als je in een bed in slaap valt, kom je op een andere plek.
Pagina 2: twee sommen zonder uitkomst.
Pagina 3: een cycloop.
pagina 4: een assenstelsel met daarin het deathly hallowsteken.
pagina 5: een serieus gemaakte opdracht over de omtrek van een cirkel. Wow.
pagina 6: niks.
pagina 7: een tekening van een trein met daarbij geschreven: "I love trains!".
pagina 8: een samenvatting van de les. Er staat: "Oh god help. Ik geloof dat ik niet goed word. Misschien is dat ook wel de beste oplossing, niet goed worden, kotsen en dan naar huis. Oh, shit, hij kijkt mijn kant op, laat ik eens verder gaan met mijn "huiswerk...".
pagina 9: een op het eerste gezicht serieuze som. Als je beter kijkt, zie je dat ik willekeurige formules heb genomen en er overal 710 uitkomt. (7-10= G-J=Geitenjongen) Oh, zo te zien staat er 1 kloppende som. 36-4=28. Ja, dat klopt. Uitleg duurt te lang. Is saai.
pagina 10: een reuzencycloop met drie monden.
Verder is alles leeg. Laat ik deze pagina's eruit scheuren en serieus bezig gaan...
Verder nog wat tips. Stel dat je iemand wil volgen...
Martijn. Hij zit bij mij in de klas en is net (gisteren) begonnen met bloggen. Het is behoorlijk droog, lees het!
Vera. Zit ook bij mij in de klas. Is een geweldige schrijfster.
Ja, dat was het verder wel.
En dan tot slot, de belangrijkste boodschap van al: SKJDHNBJxweb385w908q3jhhxjn^%!#XM J97pbymymmiufncijeam89ááé䤳¼í¼½å¼©ðµç€¼í¤€µq3w. Eet smakelijk.
woensdag 13 april 2011
Ahum, ik leef weer.
Jawel, ik heb mijn hersenen weer terug in mijn hoofd gestopt en ben van plan weer goed te gaan bloggen. Minder onzinnigheden dan eerst. Ach, meer was ook niet echt mogelijk...
Vandaar dat ik wat afspraken met mezelf ga maken:
1) Ik probeer elke week iets te posten, maar als dat niet lukt is het ook niet erg, zolang de kwaliteit maar goed is.
2) Minder zeurposts. Ze slaan nergens op. Bovendien kan ik wel elke keer zeggen dat het afschuwelijk was en dat het me spijt dat er alleen maar troep uit mijn vingers komt (niet letterlijk nemen a.u.b.), maar dat helpt niet.
3)Mogelijk toch mezelf weer toestaan mijn dagelijks leven hierbij te betrekken. Anders komt er nooit wat van...
4) Eigenlijk heb ik geen vierde punt, ik houd gewoon meer van even getallen dan van oneven... En ik haat drie. Echt heel erg. Heeft wel een verklaring, maar die is zo lang dat ik waarschijnlijk halverwege op zou houden met typen omdat het te saai werd.
Nu we dat gehad hebben, over naar de orde van de dag. Magie volgens wikipedia...
"Magie of toverij is de vermeende kunst van het manipuleren van de werkelijkheid vanuit de gedachte dat men in contact kan treden met het bovennatuurlijke door middel van rituelen en bezweringen."
Ja, tuurlijk. Ik denk niet dat de gemiddelde Nederlander die op zoek is naar informatie over magie dit zal begrijpen. (Er natuurlijk vanuitgaande dat er niet uitzonderlijk veel volwassenen naar "magie" gaan zoeken...)
~Nu naar dansen, zo terug.~
Zo, dat was verkwikkend. Ik ben bijna van de fiets geduwd, was leuk. Nee, maar dan zonder sarcasme, het was geweldig. Hieronder even het gesprek:
*Even ter inleiding, ik fietste langs een groepje puberende hangjongeren. Er kwam zo'n vaag meisje op me afgelopen en ze gaf me een duw tegen mijn schouder. Ik kort haar af met B (bitch) en I zal ik zijn.*
B: "Dag."
I: "Goedendag."
B: "WTF, waarom praat jij terug, ben je niet goed ofzo?"
I: "Ik kan mij herinneren dat jij deze conversatie gestart bent."
B: "Fuck you."
I: "Ik neem aan dat je je realiseert dat dat incorrect Engels is. Fuck you is een imperativus. Het betekent zoiets als "neuk jou" maar er is niemand om het tegen te zeggen. Het komt officieel van "damm you" oftewel, wees vervloekt. Fuck yourself of I am going to fuck you kan in principe wel, maar fuck you moet ik toch echt afkeuren."
B: "Zeg, praat jij altijd zo bekakt?"
I: "Ik spreek gewoon allerdaags Nederlands voor een gymnasiumleerling hoor. Deze zinsconstructies en grammatica regels worden door ons totaal niet absurd gevonden."
B: "Nerd."
I: "Dank je."
B: "Dat was niet als compliment bedoeld."
I: "Nee, maar zo vat ik het wel op. Wees toch niet zo pessimistisch..."
B: "Hè wat?"
I: "Pessimistisch. Als in het tegengestelde van optimistisch. Komt uit het Latijn. Als in optimus is een superlativus. Het betekent zoiets als het beste. Als je pessimistisch bent, zie je alles altijd somber in. Je bent meestal erg negat-"
B: "Ja, laat maar. Ga maar lekker naar je nerdvriendjes. Lekker extra wiskundesommetjes maken."
I: "Graag, eigenlijk wilde ik alleen laten weten dat ik die duw tegen mijn schoudergewricht niet geheel en al apprecieerde. En mocht je het willen weten, dat betekent waarderen of op prijs stellen..."
Toen fietste ik rustig verder. Misschien heeft meneer Pijper toch wel gelijk en praat ik een tikkeltje schrijftaalachtig. Maar schrijf ik dan ook spreektaalachtig? Het is allemaal één groot mysterie.
Toen had ik al wel weer een behoorlijke lap tekst. Niet overdreven veel, maar toch...
~Marjolein~
Post scriptum, ik ga denk ik mijn layout veranderen. Ik ben hier weer een beetje op uitgekeken. Maar het zal iets simpels zijn hoor. Verwacht er niet teveel van. Misschien is hij al wel veranderd als jullie dit lezen. Zou best kunnen...
Vandaar dat ik wat afspraken met mezelf ga maken:
1) Ik probeer elke week iets te posten, maar als dat niet lukt is het ook niet erg, zolang de kwaliteit maar goed is.
2) Minder zeurposts. Ze slaan nergens op. Bovendien kan ik wel elke keer zeggen dat het afschuwelijk was en dat het me spijt dat er alleen maar troep uit mijn vingers komt (niet letterlijk nemen a.u.b.), maar dat helpt niet.
3)Mogelijk toch mezelf weer toestaan mijn dagelijks leven hierbij te betrekken. Anders komt er nooit wat van...
4) Eigenlijk heb ik geen vierde punt, ik houd gewoon meer van even getallen dan van oneven... En ik haat drie. Echt heel erg. Heeft wel een verklaring, maar die is zo lang dat ik waarschijnlijk halverwege op zou houden met typen omdat het te saai werd.
Nu we dat gehad hebben, over naar de orde van de dag. Magie volgens wikipedia...
"Magie of toverij is de vermeende kunst van het manipuleren van de werkelijkheid vanuit de gedachte dat men in contact kan treden met het bovennatuurlijke door middel van rituelen en bezweringen."
Ja, tuurlijk. Ik denk niet dat de gemiddelde Nederlander die op zoek is naar informatie over magie dit zal begrijpen. (Er natuurlijk vanuitgaande dat er niet uitzonderlijk veel volwassenen naar "magie" gaan zoeken...)
~Nu naar dansen, zo terug.~
Zo, dat was verkwikkend. Ik ben bijna van de fiets geduwd, was leuk. Nee, maar dan zonder sarcasme, het was geweldig. Hieronder even het gesprek:
*Even ter inleiding, ik fietste langs een groepje puberende hangjongeren. Er kwam zo'n vaag meisje op me afgelopen en ze gaf me een duw tegen mijn schouder. Ik kort haar af met B (bitch) en I zal ik zijn.*
B: "Dag."
I: "Goedendag."
B: "WTF, waarom praat jij terug, ben je niet goed ofzo?"
I: "Ik kan mij herinneren dat jij deze conversatie gestart bent."
B: "Fuck you."
I: "Ik neem aan dat je je realiseert dat dat incorrect Engels is. Fuck you is een imperativus. Het betekent zoiets als "neuk jou" maar er is niemand om het tegen te zeggen. Het komt officieel van "damm you" oftewel, wees vervloekt. Fuck yourself of I am going to fuck you kan in principe wel, maar fuck you moet ik toch echt afkeuren."
B: "Zeg, praat jij altijd zo bekakt?"
I: "Ik spreek gewoon allerdaags Nederlands voor een gymnasiumleerling hoor. Deze zinsconstructies en grammatica regels worden door ons totaal niet absurd gevonden."
B: "Nerd."
I: "Dank je."
B: "Dat was niet als compliment bedoeld."
I: "Nee, maar zo vat ik het wel op. Wees toch niet zo pessimistisch..."
B: "Hè wat?"
I: "Pessimistisch. Als in het tegengestelde van optimistisch. Komt uit het Latijn. Als in optimus is een superlativus. Het betekent zoiets als het beste. Als je pessimistisch bent, zie je alles altijd somber in. Je bent meestal erg negat-"
B: "Ja, laat maar. Ga maar lekker naar je nerdvriendjes. Lekker extra wiskundesommetjes maken."
I: "Graag, eigenlijk wilde ik alleen laten weten dat ik die duw tegen mijn schoudergewricht niet geheel en al apprecieerde. En mocht je het willen weten, dat betekent waarderen of op prijs stellen..."
Toen fietste ik rustig verder. Misschien heeft meneer Pijper toch wel gelijk en praat ik een tikkeltje schrijftaalachtig. Maar schrijf ik dan ook spreektaalachtig? Het is allemaal één groot mysterie.
Toen had ik al wel weer een behoorlijke lap tekst. Niet overdreven veel, maar toch...
~Marjolein~
Post scriptum, ik ga denk ik mijn layout veranderen. Ik ben hier weer een beetje op uitgekeken. Maar het zal iets simpels zijn hoor. Verwacht er niet teveel van. Misschien is hij al wel veranderd als jullie dit lezen. Zou best kunnen...
maandag 11 april 2011
Goedendag.
Zeer geachte heer Wilders, hoewel ik moet zeggen dat ik niet direct gecharmeerd ben van uw aanpak om "Nederland beter te maken" door alle moslims te verbieden, ga ik toch kritiek geven waarbij u bij uzelf kunt denken: "Goh, ze heeft daar wel een goed punt.".
Ten eerste is er een piepklein probleempje. Een nietig en onbelangrijk wetje. Ja, die ja... DE GRONDWET. Hierin staat onder andere dat inwoners van Nederland vrijheid van geloof en meningsuiting hebben. U kunt die vrijheid van meningsuiting wel gebruiken om uw "mening" te geven over niet volbloed Nederlanders, maar de vrijheid van het geloof blijft wel een zeer belangrijk ander punt. Daarbij overschrijdt uw "mening" een grens waardoor het negatieve discriminatie wordt. (Ja, negatieve, want in principe is discriminatie gewoon onderscheid maken. Dat kan ook zijn tussen bijvoorbeeld twee smaken ijs...)
Daarbij geloof ik ook niet dat u zich zo erg populair bij het volk maakt. Dat is niet handig, aangezien wij een democratie hebben. Dus moeten wij (ik niet, ik ben nog lang geen achttien) op u stemmen als wij van mening zijn dat u ons land goed zou kunnen besturen. Met dit merkwaardige en kinderachtige gedrag is de kans dat dit gebeurt nog minisculer dan de kern van een rode bloedcel. En die heeft helemaal geen kern in zijn bezit.
Ik ben hierdoor van mening dat het beter zou zijn, zowel voor u als voor ons gehele land, als u uw mening zou laten varen en meer zou doen aan het onderwijs. Daarbij komt ook nog dat u misschien tijd over zou houden om naar de kapper te gaan en dat afschuwelijke kapsel in een fatsoenlijke kleur te laten verven.
Zou dat niet beter voor ons allemaal zijn? Juist, dat dacht ik ook al.
Met vriendelijke groet, mevrouw Geit. Pleegmoeder van de zeven geitjes en ex-vrouw van de paashaas. (Nee, niet Gerben.)
Ten eerste is er een piepklein probleempje. Een nietig en onbelangrijk wetje. Ja, die ja... DE GRONDWET. Hierin staat onder andere dat inwoners van Nederland vrijheid van geloof en meningsuiting hebben. U kunt die vrijheid van meningsuiting wel gebruiken om uw "mening" te geven over niet volbloed Nederlanders, maar de vrijheid van het geloof blijft wel een zeer belangrijk ander punt. Daarbij overschrijdt uw "mening" een grens waardoor het negatieve discriminatie wordt. (Ja, negatieve, want in principe is discriminatie gewoon onderscheid maken. Dat kan ook zijn tussen bijvoorbeeld twee smaken ijs...)
Daarbij geloof ik ook niet dat u zich zo erg populair bij het volk maakt. Dat is niet handig, aangezien wij een democratie hebben. Dus moeten wij (ik niet, ik ben nog lang geen achttien) op u stemmen als wij van mening zijn dat u ons land goed zou kunnen besturen. Met dit merkwaardige en kinderachtige gedrag is de kans dat dit gebeurt nog minisculer dan de kern van een rode bloedcel. En die heeft helemaal geen kern in zijn bezit.
Ik ben hierdoor van mening dat het beter zou zijn, zowel voor u als voor ons gehele land, als u uw mening zou laten varen en meer zou doen aan het onderwijs. Daarbij komt ook nog dat u misschien tijd over zou houden om naar de kapper te gaan en dat afschuwelijke kapsel in een fatsoenlijke kleur te laten verven.
Zou dat niet beter voor ons allemaal zijn? Juist, dat dacht ik ook al.
Met vriendelijke groet, mevrouw Geit. Pleegmoeder van de zeven geitjes en ex-vrouw van de paashaas. (Nee, niet Gerben.)
zondag 10 april 2011
Handvaardigheid
*Kijk uit, grote kans op een zeurpost.*
Handvaardigheid, wie heeft het uitgevonden? Ik bedoel, je knutselt een beetje en dan krijg je daar een cijfer op. Klinkt hartstikke fijn toch.
Nou, laat me je vertellen, dat is het niet.
Tenminste, niet als je van ene mevrouw Riezenbosch les krijgt.
Dat mens is onredelijk, dik (maar dan geen gezellig dikkertje, maar eerder een nors, chagrijnig nijlpaard), onaardig en afschuwelijk.
Ik heb niks tegen het vak handvaardigheid zelf, nee, het is madam afschuwelijk die ervoor zorgt dat dat kleine beetje plezier op school wordt afgepakt en ze vervangt het door onvoldoendes op dingen waarvan je niet eens weet wat het is.
Ik kreeg bijvoorbeeld een vijf op "beels en vormg. opdr. 2" en een zes op "bedoeling opdr. 2". Dat is allemaal heel mooi, maar zo weet ik dus niet waar ik aan moet werken.
En oh, ik had een 1 op mijn verpakking. Ja, die had ik niet gemaakt, ik had te weinig tijd.
IK BEN NAMELIJK ZIEK GEWEEST, MOEST NAAR DE ORTHO EN IK HAD ÉÉN OF ANDER VAAG GESPREK MET MENEER PIJPER. DAARDOOR HEB IK VIER UUR GEMIST. VINDT U HET GEK DAT IK HET NIET AF HAD?
Maar nee, dat had ik het maar mee naar huis moeten nemen. Ja, fijn als u dat zo achteraf zegt, maar misschien had ik er meer aan gehad als ik van te voren even geweten had dat dat ook tot de mogelijkheden behoorde. Heel fijn allemaal.
Het is dat ik braaf mijn huiswerk deed en daar een acht op had, maar anders stond ik nu echt onvoldoende.
Ik sta nu namelijk nog maar een 5.6. Op handvaardigheid.
Ik stond er vorig jaar gewoon een acht op. Net als iedereen. En nu, dit...
Het enige positieve aan dit hele verhaal is dat vanaf morgen de vierde periode ingaat en dan hebben we geen handvaardigheid meer. En stel nu dat je beeldende vorming kiest in de bovenbouw, dan krijg je dat van meneer "von Dülmen-kreupelmann". Van meneer van Dulmen dus. En hij is wel aardig, cool en geniaal.
Hij heeft wel een goed (en droog) gevoel voor humor. En hij kan mijn cyclopen, veel oogige (?) bloemen, hippies, duivelszonnen en kronkelende bomen in een tekening met als thema "blokhuizen" wel waarderen.
Vandaar dat we handvaardigheid uitroeien. Nee, niet afschaffen, maar uitroeien. Want we schaffen de knieën van Richard al af. Die zijn echt heel eng. Maar dan ook heel eng. Als in nachtmerrie-eng. Van die knieën die je verwacht in een spookhuis tegen te komen ofzo. Echt heel eng. Net zijn benen, die zijn ook eng en dun. Heel erg dus. Magerachtig dun.
~Marjolein~
Post scriptum, morgen loopt meneer van Cruchten (mijn ex-wiskundeleraar) een dag met ons mee. Alsof hij een leerling is. Dus ik denk dat daar binnenkort ook wel iets over komt.
Handvaardigheid, wie heeft het uitgevonden? Ik bedoel, je knutselt een beetje en dan krijg je daar een cijfer op. Klinkt hartstikke fijn toch.
Nou, laat me je vertellen, dat is het niet.
Tenminste, niet als je van ene mevrouw Riezenbosch les krijgt.
Dat mens is onredelijk, dik (maar dan geen gezellig dikkertje, maar eerder een nors, chagrijnig nijlpaard), onaardig en afschuwelijk.
Ik heb niks tegen het vak handvaardigheid zelf, nee, het is madam afschuwelijk die ervoor zorgt dat dat kleine beetje plezier op school wordt afgepakt en ze vervangt het door onvoldoendes op dingen waarvan je niet eens weet wat het is.
Ik kreeg bijvoorbeeld een vijf op "beels en vormg. opdr. 2" en een zes op "bedoeling opdr. 2". Dat is allemaal heel mooi, maar zo weet ik dus niet waar ik aan moet werken.
En oh, ik had een 1 op mijn verpakking. Ja, die had ik niet gemaakt, ik had te weinig tijd.
IK BEN NAMELIJK ZIEK GEWEEST, MOEST NAAR DE ORTHO EN IK HAD ÉÉN OF ANDER VAAG GESPREK MET MENEER PIJPER. DAARDOOR HEB IK VIER UUR GEMIST. VINDT U HET GEK DAT IK HET NIET AF HAD?
Maar nee, dat had ik het maar mee naar huis moeten nemen. Ja, fijn als u dat zo achteraf zegt, maar misschien had ik er meer aan gehad als ik van te voren even geweten had dat dat ook tot de mogelijkheden behoorde. Heel fijn allemaal.
Het is dat ik braaf mijn huiswerk deed en daar een acht op had, maar anders stond ik nu echt onvoldoende.
Ik sta nu namelijk nog maar een 5.6. Op handvaardigheid.
Ik stond er vorig jaar gewoon een acht op. Net als iedereen. En nu, dit...
Het enige positieve aan dit hele verhaal is dat vanaf morgen de vierde periode ingaat en dan hebben we geen handvaardigheid meer. En stel nu dat je beeldende vorming kiest in de bovenbouw, dan krijg je dat van meneer "von Dülmen-kreupelmann". Van meneer van Dulmen dus. En hij is wel aardig, cool en geniaal.
Hij heeft wel een goed (en droog) gevoel voor humor. En hij kan mijn cyclopen, veel oogige (?) bloemen, hippies, duivelszonnen en kronkelende bomen in een tekening met als thema "blokhuizen" wel waarderen.
Vandaar dat we handvaardigheid uitroeien. Nee, niet afschaffen, maar uitroeien. Want we schaffen de knieën van Richard al af. Die zijn echt heel eng. Maar dan ook heel eng. Als in nachtmerrie-eng. Van die knieën die je verwacht in een spookhuis tegen te komen ofzo. Echt heel eng. Net zijn benen, die zijn ook eng en dun. Heel erg dus. Magerachtig dun.
~Marjolein~
Post scriptum, morgen loopt meneer van Cruchten (mijn ex-wiskundeleraar) een dag met ons mee. Alsof hij een leerling is. Dus ik denk dat daar binnenkort ook wel iets over komt.
donderdag 7 april 2011
Even een tip voor iedereen.
Even tussendoor, probeer nooit, maar dan ook echt nooit arrogant tegen mij te doen. Ik zal me dan aangevallen voelen en nog arroganter terug gaan doen. En dat win je nooit van mij...
dinsdag 5 april 2011
Grieks.
Grieks is saai. Er wordt nu van mij verwacht dat ik het leer. Ik dacht het niet. Ik ga gewoon mijn "tekst" even uittypen.
Tekst 23 A, Athena en Poseidon.
Eris, de godin van de twist, zei tegen Athena: "Zeg, ik ben het nu al zolang de godin van de twist, ik wil iets anders. Ik word de godin van de foxtrot.".
"Maar die ben ik al," zo sprak Athena verbaasd over deze plotselinge opmerking, "dus die is al bezet. En denk maar niet dat ik de twist van je over ga nemen. Die is veel te mainstream.".
"Maar dat hoeft toch ook helemaal niet," zei Eris, die ondertussen een plannetje bedacht had, "ga naar Poseidon, je oom, en eis daar de tango op. Dan kan hij mooi de twist overnemen. Bovendien is hij al veel te lang aan de macht geweest.".
Aangezien Athena dat wel een puik idee vond, haastte zij zich spoedig naar haar geliefde oom.
"Jong Sjap, Possie jong'uh, wie gayt es? Nog jochies in da bussie van jû geha omda je bij die meiskes toch alleen maar cyclopen verwekt?"
"Wa môt je nu weer dan?", vroeg hij zowel vriendelijk als beschaafd aan haar.
"K môt heulemal niks jong." antwoordde zei vlug, "ik vroeg me alleen af of ik heel misschien voor één keertje de tango mag lenen. Heel eventjes maar..."
"Neuh, eg nie jong. K ben nie heulemal gek in duh kop jong sjap." sprak hij haar bemoedigend toe.
Op dat moment kwam de woest aantrekkelijke Zeus binnen.
"Aloha luitjes, wat doen jullie voor spelle- Oh, koekjes..."
"Ja maar paaaaaapppiieee, al mijn vrienden mogen godin van de tango zijn, maar oom Poseidon wil niet delen." sprak Athena listig tegen haar vader, Zeus.
"Ja ja, heel erg stou- oh, kijk, er zijn ook nog zure matten. en oh, nu ben ik een vliegtuig. Jippie." sprak hij wijs.
*Nu neemt Mètis de macht over. Zeus had haar namelijk opgegeten toen zij zwanger was van Athena. Hij kreeg er hoofdpijn van en hakte toen zijn hoofd open. Tada, daar was Pallas Athena, zijn dochter. Af en toe, als Zeus weer een idee kreeg om een nieuw beest met drieëntwinig koppen te scheppen of iets anders doms te doen, greep zij in. Of als ze zin had om iets meligs te doen. Maar goed, Zeus is vanaf nu Mètis.*
"Poseidon, je mag mijn dochter niet zo plagen. Je weet zelf ook wel dat ze een achterlijk verwend nest is en er totaal niet tegen kan haar zin niet te krijgen. Bovendien is ze zo dom als een ik weet niet wat, dus denk maar niet dat ze überhaupt weet wat "nee" betekent. Geef haar die tango en dan zijn we van het hele gezeik af." sprak ze liefdevol tegen de broer van haar moordenaar en oom van haar dochter.
En verder was ik nog niet. Dan nu, geheel en al zelf van het internet geplukt, de goede tekst.
De strijd ontstond als volgt: Kekrops, uit de aarde geboren, hebbend/met het lichaam van een man en een slang, heerste als eerste over Attika. Op dat moment dus, zoals wordt verteld, verdeelden de goden onder elkaar de steden, waarin ieder zijn eigen eerbewijzen zou krijgen. Als eerste kwam dus/nu Poseidon naar Attika en, nadat hij zijn drietand had opgetild en daarmee de rots midden op de Akropolis had geslagen, liet hij zee(water) verschijnen... - ook nu nog is er een vorm van de drietand in de rots. Na hem kwam Athena en, nadat ze koning Kekrops getuige had gemaakt van haar werk/daad, plantte ze een olijfboom. Daarna ontstond er dus een strijd voor (hen) beiden over de streek. Zeus, die de strijd wilde beslechten, stelde, nadat hij hen had verzameld de twaalf goden als rechters aan. Nadat ze dus/nu geoordeeld hadden, wezen zij de streek toe aan Athena, omdat zij als eerste een olijfboom had geplant. Zo noemde Athena de stad naar zichzelf Athena, maar Poseidon zette Attika onder water, omdat hij boos was (geworden).
Lijkt mij vrijwel identiek aan mijn tekst, toch...
Tekst 23 A, Athena en Poseidon.
Eris, de godin van de twist, zei tegen Athena: "Zeg, ik ben het nu al zolang de godin van de twist, ik wil iets anders. Ik word de godin van de foxtrot.".
"Maar die ben ik al," zo sprak Athena verbaasd over deze plotselinge opmerking, "dus die is al bezet. En denk maar niet dat ik de twist van je over ga nemen. Die is veel te mainstream.".
"Maar dat hoeft toch ook helemaal niet," zei Eris, die ondertussen een plannetje bedacht had, "ga naar Poseidon, je oom, en eis daar de tango op. Dan kan hij mooi de twist overnemen. Bovendien is hij al veel te lang aan de macht geweest.".
Aangezien Athena dat wel een puik idee vond, haastte zij zich spoedig naar haar geliefde oom.
"Jong Sjap, Possie jong'uh, wie gayt es? Nog jochies in da bussie van jû geha omda je bij die meiskes toch alleen maar cyclopen verwekt?"
"Wa môt je nu weer dan?", vroeg hij zowel vriendelijk als beschaafd aan haar.
"K môt heulemal niks jong." antwoordde zei vlug, "ik vroeg me alleen af of ik heel misschien voor één keertje de tango mag lenen. Heel eventjes maar..."
"Neuh, eg nie jong. K ben nie heulemal gek in duh kop jong sjap." sprak hij haar bemoedigend toe.
Op dat moment kwam de woest aantrekkelijke Zeus binnen.
"Aloha luitjes, wat doen jullie voor spelle- Oh, koekjes..."
"Ja maar paaaaaapppiieee, al mijn vrienden mogen godin van de tango zijn, maar oom Poseidon wil niet delen." sprak Athena listig tegen haar vader, Zeus.
"Ja ja, heel erg stou- oh, kijk, er zijn ook nog zure matten. en oh, nu ben ik een vliegtuig. Jippie." sprak hij wijs.
*Nu neemt Mètis de macht over. Zeus had haar namelijk opgegeten toen zij zwanger was van Athena. Hij kreeg er hoofdpijn van en hakte toen zijn hoofd open. Tada, daar was Pallas Athena, zijn dochter. Af en toe, als Zeus weer een idee kreeg om een nieuw beest met drieëntwinig koppen te scheppen of iets anders doms te doen, greep zij in. Of als ze zin had om iets meligs te doen. Maar goed, Zeus is vanaf nu Mètis.*
"Poseidon, je mag mijn dochter niet zo plagen. Je weet zelf ook wel dat ze een achterlijk verwend nest is en er totaal niet tegen kan haar zin niet te krijgen. Bovendien is ze zo dom als een ik weet niet wat, dus denk maar niet dat ze überhaupt weet wat "nee" betekent. Geef haar die tango en dan zijn we van het hele gezeik af." sprak ze liefdevol tegen de broer van haar moordenaar en oom van haar dochter.
En verder was ik nog niet. Dan nu, geheel en al zelf van het internet geplukt, de goede tekst.
De strijd ontstond als volgt: Kekrops, uit de aarde geboren, hebbend/met het lichaam van een man en een slang, heerste als eerste over Attika. Op dat moment dus, zoals wordt verteld, verdeelden de goden onder elkaar de steden, waarin ieder zijn eigen eerbewijzen zou krijgen. Als eerste kwam dus/nu Poseidon naar Attika en, nadat hij zijn drietand had opgetild en daarmee de rots midden op de Akropolis had geslagen, liet hij zee(water) verschijnen... - ook nu nog is er een vorm van de drietand in de rots. Na hem kwam Athena en, nadat ze koning Kekrops getuige had gemaakt van haar werk/daad, plantte ze een olijfboom. Daarna ontstond er dus een strijd voor (hen) beiden over de streek. Zeus, die de strijd wilde beslechten, stelde, nadat hij hen had verzameld de twaalf goden als rechters aan. Nadat ze dus/nu geoordeeld hadden, wezen zij de streek toe aan Athena, omdat zij als eerste een olijfboom had geplant. Zo noemde Athena de stad naar zichzelf Athena, maar Poseidon zette Attika onder water, omdat hij boos was (geworden).
Lijkt mij vrijwel identiek aan mijn tekst, toch...
Ja, ik post veel onzinnigheid.
Maar ik wil graag naar mijn honderdste post toewerken.
Bovendien verwacht ik toch niet dat dit gelezen wordt, dus ach...
Bovendien verwacht ik toch niet dat dit gelezen wordt, dus ach...
Meet the family
Ja, zo onderhand weten we wel wie ik ben. Een nooit lerend, arrogant, momenteel slecht bloggend en hyperactief derdeklassertje met een zwak voor geiten. Maar ik ben niet geheel en al alleen in de momenteel niet goed verwarmde, dus ik ga even een vest aan trekken, huis.
Jammergenoeg niet nee. Er zijn er meer, veel meer. Dus bereid je maar vast voor...
Zie hier, mijn vader:
Al weer een blauwgeoogd persoon in mijn familie. Want ja, ik ben de enige zonder blauwe ogen.
Zoals men kan zien is mijn vader grijs en gerimpeld. Er wordt beweerd dat hij al heel vroeg grijs werd, maar eer ik dat geloof moet er nog heel wat gebeuren. Hij heeft gewoon te lang in de wasmachine gezeten en is daardoor gaan rimpelen en de kleur is uit zijn haar gewassen.
Mijn vader is tevens een behoorlijke roker en drinker. Ik zal een dag uit zijn dagelijks leven beschrijven:
00:00-12:30 slapen
12:30-12:32 gore rochelgeluidjes maken terwijl hij het teer van het roken van de vorige dag ophoest en in de wasbak uitspugt om ze vervolgens gewoon te laten liggen.
12:32-13:00 eten en thee met melk drinken. (thee is goor, melk ook en de combinatie al helemaal)
13:00-18:00 net doen alsof hij aan het werk is, maar eigenlijk stiekem spelletjes op de computer spelen en de krant aan het lezen. Ondertussen eet hij alle gevulde koeken op.
Dan (ik heb geen zin om verder nog tijden te typen...) gaat hij net doen alsof hij te druk is om te koken, download een opera'tje en gaat weer verder met koffie drinken en de krant lezen. Af en toe kijkt hij voetbal.
Hobby's: Zoveel mogelijk apparaten tegelijk aan hebben staan zonder ze echt te gebruiken. Bijvoorbeeld: tv, radio, computer en laptop terwijl hij buiten (of in de garage (is heel goor)) staat te roken. En hij drinkt wijn. Niet teveel als in hij wordt er dronken van, maar toch...
MAAR, hij is wel heel lief enzo. Bovendien betaalt hij mijn zakgeld. En hij weet veel van bio en heeft een microscoop die zo heel af en toe leen. En hij is heel steen-kundig. En ik ben en blijf genetisch aan hem verwant, dus ach. Oh, en hij heeft een neus. En neuzen zijn cool.
Dan heb je nog mijn moeder, ik heb even geen foto en ik ga dit een beetje afraffelen omdat ik Grieks moet leren en Frans moet maken. Als ik Frans niet maak, gaat mevrouw Dinges dat melden bij muf Mullie (mijn mentor). Mijn moeder is best oké, ze kan wat zeuren en zeiken en ze mailt veel te vaak naar school enzo. Maar ze is wel lief en neemt mij vaak mee naar concerten.
Mijn broertje is zo'n afschuwelijk monster dat ik later wel een gehele post aan hem zal besteden.
Ja dag en sorry voor het afraffel ding, maar er is toch niemand die dit leest, dus eigenlijjk maakt het niet uit.
Jammergenoeg niet nee. Er zijn er meer, veel meer. Dus bereid je maar vast voor...
Zie hier, mijn vader:
Zoals men kan zien is mijn vader grijs en gerimpeld. Er wordt beweerd dat hij al heel vroeg grijs werd, maar eer ik dat geloof moet er nog heel wat gebeuren. Hij heeft gewoon te lang in de wasmachine gezeten en is daardoor gaan rimpelen en de kleur is uit zijn haar gewassen.
Mijn vader is tevens een behoorlijke roker en drinker. Ik zal een dag uit zijn dagelijks leven beschrijven:
00:00-12:30 slapen
12:30-12:32 gore rochelgeluidjes maken terwijl hij het teer van het roken van de vorige dag ophoest en in de wasbak uitspugt om ze vervolgens gewoon te laten liggen.
12:32-13:00 eten en thee met melk drinken. (thee is goor, melk ook en de combinatie al helemaal)
13:00-18:00 net doen alsof hij aan het werk is, maar eigenlijk stiekem spelletjes op de computer spelen en de krant aan het lezen. Ondertussen eet hij alle gevulde koeken op.
Dan (ik heb geen zin om verder nog tijden te typen...) gaat hij net doen alsof hij te druk is om te koken, download een opera'tje en gaat weer verder met koffie drinken en de krant lezen. Af en toe kijkt hij voetbal.
Hobby's: Zoveel mogelijk apparaten tegelijk aan hebben staan zonder ze echt te gebruiken. Bijvoorbeeld: tv, radio, computer en laptop terwijl hij buiten (of in de garage (is heel goor)) staat te roken. En hij drinkt wijn. Niet teveel als in hij wordt er dronken van, maar toch...
MAAR, hij is wel heel lief enzo. Bovendien betaalt hij mijn zakgeld. En hij weet veel van bio en heeft een microscoop die zo heel af en toe leen. En hij is heel steen-kundig. En ik ben en blijf genetisch aan hem verwant, dus ach. Oh, en hij heeft een neus. En neuzen zijn cool.
Dan heb je nog mijn moeder, ik heb even geen foto en ik ga dit een beetje afraffelen omdat ik Grieks moet leren en Frans moet maken. Als ik Frans niet maak, gaat mevrouw Dinges dat melden bij muf Mullie (mijn mentor). Mijn moeder is best oké, ze kan wat zeuren en zeiken en ze mailt veel te vaak naar school enzo. Maar ze is wel lief en neemt mij vaak mee naar concerten.
Mijn broertje is zo'n afschuwelijk monster dat ik later wel een gehele post aan hem zal besteden.
Ja dag en sorry voor het afraffel ding, maar er is toch niemand die dit leest, dus eigenlijjk maakt het niet uit.
zondag 3 april 2011
Psychologische analyse
Even een korte analyse van wat er misgaat op het gebied "Geitenjongen" bij contact.
Volgens sommige mensen sla ik compleet dicht als hij met me praat. Ik kruip weg en probeer me zo onopvallend mogelijk te gedragen. Ik zeg weinig tot niets en kijk hem nauwelijks aan.
Dat is het gevolg, maar wat is de oorzaak nu eigenlijk?
Dat zal ik je vertellen, eigenlijk ben ik gewoon bang om iets fout te doen. Ik doe liever niets dan iets waardoor ik hem misschien afschrik. Ik houd me rustig en afgezonderd omdat mensen mij meestal gek en irritant vinden. En hyperactief. Eigenlijk wil ik gewoon dat er regels zijn waarin excact beschreven staat hoe je je in zo'n situatie moet gedragen. Regels als: "Kijk hem elke twee minuten acht en een halve seconde in zijn ogen.". Zou dat het leven niet veel gemakkelijker maken? Of misschien moet ik gewoon een tijdmachine maken en terug gaan naar de tijd dat je nog uitgehuwelijkt werd. Dat lijkt me geweldig, geen problemen als: "Wat zou hij van mij denken?". Het maakte namelijk niet uit, je moest toch wel met hem trouwen.
En dan nu, de oplossing:
Die is er niet. Gedraag je gewoon. Wees gewoon jezelf. Ja, en wie ben ik dan? En wat is gewoon?
"Je moet niet helemaal in een hoekje kruipen.". Dan zal ik de volgende keer meteen in zijn armen springen. Nee dus. Het is echt heel lastig allemaal. Het liefst zou ik hem dit ook laten lezen, maar dat gaat niet.
Hebben jullie nog ideeën, want aan mezelf heb ik dus duidelijk helemaal niets. En aan reacties als "Wees jezelf en dan komt alles goed." heb ik niks. Ze zijn lief bedoeld, dat weet ik, maar zoals je net hebt kunnen lezen, het werkt gewoon niet. Echt niet.
En sorry voor de zeurpost. Ik moet onderwerpen vinden en wel snel. Anders is het hier binnenkort uitgestorvener dan bij een concert van Justin Bieber als de gehele wereld uit mensen zoals ik bestond. Maar aangezien ik de enige mij ben, blijven de concerten van mijnheer Bieber nog wel even drukbezocht.
Zeer geachte Justin Bieber fans, ik heb niks tegen jullie grote held persoonlijk hoor. Zijn muziekgenre spreekt mij alleen niet zo aan. Dat is alles. Maar hierbij verwijs ik alle enorme JB liefhebbers door naar deze site. Het is geschreven door waarschijnlijk de beste blogster ooit. Vera dus.
Ben ik nu niet complimenteus en aardig. Dat dacht ik ook al.
~Marjolein~ (het blijft een leuk golfje.)
Volgens sommige mensen sla ik compleet dicht als hij met me praat. Ik kruip weg en probeer me zo onopvallend mogelijk te gedragen. Ik zeg weinig tot niets en kijk hem nauwelijks aan.
Dat is het gevolg, maar wat is de oorzaak nu eigenlijk?
Dat zal ik je vertellen, eigenlijk ben ik gewoon bang om iets fout te doen. Ik doe liever niets dan iets waardoor ik hem misschien afschrik. Ik houd me rustig en afgezonderd omdat mensen mij meestal gek en irritant vinden. En hyperactief. Eigenlijk wil ik gewoon dat er regels zijn waarin excact beschreven staat hoe je je in zo'n situatie moet gedragen. Regels als: "Kijk hem elke twee minuten acht en een halve seconde in zijn ogen.". Zou dat het leven niet veel gemakkelijker maken? Of misschien moet ik gewoon een tijdmachine maken en terug gaan naar de tijd dat je nog uitgehuwelijkt werd. Dat lijkt me geweldig, geen problemen als: "Wat zou hij van mij denken?". Het maakte namelijk niet uit, je moest toch wel met hem trouwen.
En dan nu, de oplossing:
Die is er niet. Gedraag je gewoon. Wees gewoon jezelf. Ja, en wie ben ik dan? En wat is gewoon?
"Je moet niet helemaal in een hoekje kruipen.". Dan zal ik de volgende keer meteen in zijn armen springen. Nee dus. Het is echt heel lastig allemaal. Het liefst zou ik hem dit ook laten lezen, maar dat gaat niet.
Hebben jullie nog ideeën, want aan mezelf heb ik dus duidelijk helemaal niets. En aan reacties als "Wees jezelf en dan komt alles goed." heb ik niks. Ze zijn lief bedoeld, dat weet ik, maar zoals je net hebt kunnen lezen, het werkt gewoon niet. Echt niet.
En sorry voor de zeurpost. Ik moet onderwerpen vinden en wel snel. Anders is het hier binnenkort uitgestorvener dan bij een concert van Justin Bieber als de gehele wereld uit mensen zoals ik bestond. Maar aangezien ik de enige mij ben, blijven de concerten van mijnheer Bieber nog wel even drukbezocht.
Zeer geachte Justin Bieber fans, ik heb niks tegen jullie grote held persoonlijk hoor. Zijn muziekgenre spreekt mij alleen niet zo aan. Dat is alles. Maar hierbij verwijs ik alle enorme JB liefhebbers door naar deze site. Het is geschreven door waarschijnlijk de beste blogster ooit. Vera dus.
Ben ik nu niet complimenteus en aardig. Dat dacht ik ook al.
~Marjolein~ (het blijft een leuk golfje.)
Filosofie
*Kijk uit, als je geen zin hebt om na te denken, lees dit dan niet!*
Waarom stellen mensen mij altijd filosofische vragen? Soms heb ik er een antwoord op, maar meestal niet. Daarom ga ik nu mijn gedachten even ordenen in een post.
Vraag één:
Wat is het verschil tussen en dop en een deksel?
Op het eerste gezicht lijkt dit een zeer simpele en niet filosofische vraag. Maar probeer maar eens om hem te beantwoorden. Dan wordt het lastig.
Misschien denk je dat een dop kleiner is dan een deksel en ergens echt omheen gaat, zoals bijvoorbeeld een coladop. Van een fles cola dus.
Een deksel kun je ergens op draaien, maar soms is hij ook los. Denk aan het deksel van een appelmoespot en een pan. Een deksel heeft een smalle rand in vergelijking met het oppervlak van het platte afsluitgedeelte.
Dat is allemaal heel leuk en aardig bedacht, maar dan komen hier nu de grote bottelnekken, wieldoppen.
Wieldoppen zijn groter dan deksels. Zijn wieldoppen soms gewoon de uitzonderingen die de regel bevestigen?
Zit er überhaupt een verschil in? Want ze worden beiden gebruikt om voorwerpen mee af te sluiten.
Maar als er geen verschil in zit, zouden het synoniemen zijn en dan zou je ze door elkaar kunnen gebruiken.
Maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat het deksel van de fles Fanta weg is. Daar gaat het standaard over een dop.
Dit is dus ook niet de oplossing.
Maar wat dan wel?
Het was trouwens een vraag van een "gymnastiek"-leraar van mij. Ik had geen zin in basketbal en toen gingen we van die gesprekken (oh, over gesprek gesproken (hihi, gesprek gesproken), help me eraan herinneren dat ik het gesprek tussen Simone en mij nog even uittyp) als:
Hij: "Wat is de zin van het leven?"
Ik: "Je voortplanten."
Hij: "En daarna?"
Ik: "Dan leef je nog even, kijk je hoe je kinderen hetzelfde riedeltje van "ontstaan, voortplanten en dan sterven (laatste maak je waarschijnlijk niet meer mee)" doorstaan en dan ga je dood.
Hij: "Wat is er dan na de dood."
Ik: "Niets, het is net als voor je geboorte, er is niets."
Hij: "Weet je dat zeker?"
Ik: "Nee, maar het is best zielig dat ik ook nooit zal kunnen beseffen dat ik gelijk heb."
Hij: Kijkt me vragend aan
Ik: Stel ik heb gelijk, dan besef ik dat nooit omdat ik pas gelijk heb als er gewoon niets meer voor mij is en ik niet meer kan denken. Als ik niet meer kan denken, kan ik ook niet beseffen dat ik gelijk heb/had."
Dat was dan vraag 1. Dus dan is het nu tijd voor, ja, je raadt het al, vraag acht. Twee dus.
Wat is de definitie van iemand kennen?
Dat is echt heel lastig te zeggen, want je kunt zeggen: "Hey, die persoon ken ik, dat is pietjepuk.". Maar misschien is het wel zo dat je alleen zijn naam weet. Is dat dan genoeg om iemand te kennen? Of moet je er nog net even iets meer vanaf weten? Maar waar ligt de grens dan? En stel ik herken iemands gezicht, maar ik ken de naam van diegene niet. Ken ik die persoon dan wel of niet?
Want herkennen is afgeleid van kennen. Dat betekent in principe dat herkennen misschien ook wel een soort van kennen is. Maar aan de andere kant, is herkennen niet meer een onderdeel van kennen?
Je moet iemand herkennen om iemand te kennen.
En in het woordenboek staat dat kennen is "weten wie, hoe en wat iemand is".
Dus ik weet dat de achterneef van de president van Kazachstan meneer Piet is. Ik heb gelezen dat hij erg aardig is. En ik weet dat hij een mens is. Nu heb ik keurig antwoord gegeven op de drie vragen, maar ken ik meneer Piet nu ook? Ik dacht het niet. Er is zelfs een kans dat ik niet weet hoe hij eruit ziet.
Dat brengt mij bij de volgende vraag, moet je weten hoe iemand eruit ziet om diegene te kennen? Want als dat noodzakelijk is, is het onmogelijk voor een blind persoon om iemand te kennen.
Kun je iemand eigenlijk wel echt kennen? Of is dat onmogelijk? Maar als je iemand toch niet kunt kennen, waarom vraagt men dan zo vaak: "Ken jij die en die?"? Want dat zou dan een onnozele vraag zijn omdat je iemand niet echt kunt kennen.
Conclusie, je kunt mensen op verschillende manieren kennen. Het is een soort van lineaal en die gaat van "wie ben jij in vredesnaam?" tot "ik ken je heel erg goed.". Met daar tussenin vanalles en nog wat. Van herkennen tot bekennen.
Deze vraag werd medemogelijk gemaakt door mevrouw Baas. Ze stelde hem aan mij op de gymnasiummarkt 2010. (meer dan een jaar geleden.) Lang verhaal, ik heb nu geen zin om dat ook nog uit te gaan leggen.
Ik wilde eigenlijk nog wat schrijven over de enige filosofische vraag die wel door mij beantwoord is, maar daar heb ik nu geen tijd voor. Maandag en dinsdag zijn proefwerkdagen. Ik heb dan dus maar twee uur les, maar wel twee proefwerken per dag. Maandag heb ik Nederlands en natuurkunde en dinsdag heb ik biologie en scheikunde.
Nederlands doe ik niets tot nauwelijks iets aan. Natuurkunde moet ik nog even goed doen, ik had een 3.6 op het so omdat ik mijn rekenmachine vergeten was en alles uit mijn hoofd moest uitrekenen. Daarom was ik nog lang niet klaar, maar in principe had ik niet erg veel fouten. Scheikunde moet ik wel even leren, want dat deed ik de vorige twee proefwerken niet en toen ben ik een beetje onderuit gegaan. (Ik sta nog wel een 6.5 hoor, daar niet van.). En dan heb ik biologie nog over, dat is echt het leukste vak ter wereld, met als gevolg dat ik al een maand aan het leren ben. Alleen wel het verkeerde hoofdstuk. Ik weet wel dat een mens 46 chromosomen heeft, een aardappel 48 en een heremietkreeft 254, maar hoe al die aders (poortader enzo) nu heten, ik heb geen flauw idee. Dat is het nadeel van voorlopen. Je vergeet wat je daarvoor gedaan hebt. Maar zoals ik al zei, het is bio en het is bloed. Dat komt neer op leuk. Dus dat ga ik erg goed leren. Heel erg goed. Ik wil een tien. Of anders in elk geval een negen. Of een acht is ook prima. Maar het liefste een tien. (goh). Oh, woensdag heb ik ook nog een proefwerk Grieks. Ga ik verpesten, weet ik nu al. De cultuur gaat, maar de grammatica, ik heb geen flauw idee. Als het nu Latijn was... Daar zijn er maar twee (eigenlijk drie, maar de derde komt zeer zelden voor) participia. Het Grieks heeft er acht. ACHT!
Ja, dat dacht ik dus ook al. Help. Maar dit wordt voor mij het gehele weekend blokken. Helaas, helaas.
Veel plezier met jullie weekend en mochten jullie je vervelen, dan hier nog wat filosofische vragen zonder antwoord om over na te denken:
-Bestaat geluk en zo ja, wat is geluk dan? En als je denkt dat het niet bestaat, waarom dan niet?
- Laat maar, ik weet niks meer. Ik ben moe en ik moet nog de gehele dag leren.
Waarom stellen mensen mij altijd filosofische vragen? Soms heb ik er een antwoord op, maar meestal niet. Daarom ga ik nu mijn gedachten even ordenen in een post.
Vraag één:
Wat is het verschil tussen en dop en een deksel?
Op het eerste gezicht lijkt dit een zeer simpele en niet filosofische vraag. Maar probeer maar eens om hem te beantwoorden. Dan wordt het lastig.
Misschien denk je dat een dop kleiner is dan een deksel en ergens echt omheen gaat, zoals bijvoorbeeld een coladop. Van een fles cola dus.
Een deksel kun je ergens op draaien, maar soms is hij ook los. Denk aan het deksel van een appelmoespot en een pan. Een deksel heeft een smalle rand in vergelijking met het oppervlak van het platte afsluitgedeelte.
Dat is allemaal heel leuk en aardig bedacht, maar dan komen hier nu de grote bottelnekken, wieldoppen.
Wieldoppen zijn groter dan deksels. Zijn wieldoppen soms gewoon de uitzonderingen die de regel bevestigen?
Zit er überhaupt een verschil in? Want ze worden beiden gebruikt om voorwerpen mee af te sluiten.
Maar als er geen verschil in zit, zouden het synoniemen zijn en dan zou je ze door elkaar kunnen gebruiken.
Maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat het deksel van de fles Fanta weg is. Daar gaat het standaard over een dop.
Dit is dus ook niet de oplossing.
Maar wat dan wel?
Het was trouwens een vraag van een "gymnastiek"-leraar van mij. Ik had geen zin in basketbal en toen gingen we van die gesprekken (oh, over gesprek gesproken (hihi, gesprek gesproken), help me eraan herinneren dat ik het gesprek tussen Simone en mij nog even uittyp) als:
Hij: "Wat is de zin van het leven?"
Ik: "Je voortplanten."
Hij: "En daarna?"
Ik: "Dan leef je nog even, kijk je hoe je kinderen hetzelfde riedeltje van "ontstaan, voortplanten en dan sterven (laatste maak je waarschijnlijk niet meer mee)" doorstaan en dan ga je dood.
Hij: "Wat is er dan na de dood."
Ik: "Niets, het is net als voor je geboorte, er is niets."
Hij: "Weet je dat zeker?"
Ik: "Nee, maar het is best zielig dat ik ook nooit zal kunnen beseffen dat ik gelijk heb."
Hij: Kijkt me vragend aan
Ik: Stel ik heb gelijk, dan besef ik dat nooit omdat ik pas gelijk heb als er gewoon niets meer voor mij is en ik niet meer kan denken. Als ik niet meer kan denken, kan ik ook niet beseffen dat ik gelijk heb/had."
Dat was dan vraag 1. Dus dan is het nu tijd voor, ja, je raadt het al, vraag acht. Twee dus.
Wat is de definitie van iemand kennen?
Dat is echt heel lastig te zeggen, want je kunt zeggen: "Hey, die persoon ken ik, dat is pietjepuk.". Maar misschien is het wel zo dat je alleen zijn naam weet. Is dat dan genoeg om iemand te kennen? Of moet je er nog net even iets meer vanaf weten? Maar waar ligt de grens dan? En stel ik herken iemands gezicht, maar ik ken de naam van diegene niet. Ken ik die persoon dan wel of niet?
Want herkennen is afgeleid van kennen. Dat betekent in principe dat herkennen misschien ook wel een soort van kennen is. Maar aan de andere kant, is herkennen niet meer een onderdeel van kennen?
Je moet iemand herkennen om iemand te kennen.
En in het woordenboek staat dat kennen is "weten wie, hoe en wat iemand is".
Dus ik weet dat de achterneef van de president van Kazachstan meneer Piet is. Ik heb gelezen dat hij erg aardig is. En ik weet dat hij een mens is. Nu heb ik keurig antwoord gegeven op de drie vragen, maar ken ik meneer Piet nu ook? Ik dacht het niet. Er is zelfs een kans dat ik niet weet hoe hij eruit ziet.
Dat brengt mij bij de volgende vraag, moet je weten hoe iemand eruit ziet om diegene te kennen? Want als dat noodzakelijk is, is het onmogelijk voor een blind persoon om iemand te kennen.
Kun je iemand eigenlijk wel echt kennen? Of is dat onmogelijk? Maar als je iemand toch niet kunt kennen, waarom vraagt men dan zo vaak: "Ken jij die en die?"? Want dat zou dan een onnozele vraag zijn omdat je iemand niet echt kunt kennen.
Conclusie, je kunt mensen op verschillende manieren kennen. Het is een soort van lineaal en die gaat van "wie ben jij in vredesnaam?" tot "ik ken je heel erg goed.". Met daar tussenin vanalles en nog wat. Van herkennen tot bekennen.
Deze vraag werd medemogelijk gemaakt door mevrouw Baas. Ze stelde hem aan mij op de gymnasiummarkt 2010. (meer dan een jaar geleden.) Lang verhaal, ik heb nu geen zin om dat ook nog uit te gaan leggen.
Ik wilde eigenlijk nog wat schrijven over de enige filosofische vraag die wel door mij beantwoord is, maar daar heb ik nu geen tijd voor. Maandag en dinsdag zijn proefwerkdagen. Ik heb dan dus maar twee uur les, maar wel twee proefwerken per dag. Maandag heb ik Nederlands en natuurkunde en dinsdag heb ik biologie en scheikunde.
Nederlands doe ik niets tot nauwelijks iets aan. Natuurkunde moet ik nog even goed doen, ik had een 3.6 op het so omdat ik mijn rekenmachine vergeten was en alles uit mijn hoofd moest uitrekenen. Daarom was ik nog lang niet klaar, maar in principe had ik niet erg veel fouten. Scheikunde moet ik wel even leren, want dat deed ik de vorige twee proefwerken niet en toen ben ik een beetje onderuit gegaan. (Ik sta nog wel een 6.5 hoor, daar niet van.). En dan heb ik biologie nog over, dat is echt het leukste vak ter wereld, met als gevolg dat ik al een maand aan het leren ben. Alleen wel het verkeerde hoofdstuk. Ik weet wel dat een mens 46 chromosomen heeft, een aardappel 48 en een heremietkreeft 254, maar hoe al die aders (poortader enzo) nu heten, ik heb geen flauw idee. Dat is het nadeel van voorlopen. Je vergeet wat je daarvoor gedaan hebt. Maar zoals ik al zei, het is bio en het is bloed. Dat komt neer op leuk. Dus dat ga ik erg goed leren. Heel erg goed. Ik wil een tien. Of anders in elk geval een negen. Of een acht is ook prima. Maar het liefste een tien. (goh). Oh, woensdag heb ik ook nog een proefwerk Grieks. Ga ik verpesten, weet ik nu al. De cultuur gaat, maar de grammatica, ik heb geen flauw idee. Als het nu Latijn was... Daar zijn er maar twee (eigenlijk drie, maar de derde komt zeer zelden voor) participia. Het Grieks heeft er acht. ACHT!
Ja, dat dacht ik dus ook al. Help. Maar dit wordt voor mij het gehele weekend blokken. Helaas, helaas.
Veel plezier met jullie weekend en mochten jullie je vervelen, dan hier nog wat filosofische vragen zonder antwoord om over na te denken:
-Bestaat geluk en zo ja, wat is geluk dan? En als je denkt dat het niet bestaat, waarom dan niet?
- Laat maar, ik weet niks meer. Ik ben moe en ik moet nog de gehele dag leren.
Abonneren op:
Posts (Atom)