Hier volgt een lijst met dingen waarvan je spontaan van "n'aaaaahhhwww" doet.

-Oude mensen met rimpelige wangetjes.
-Hyperactive jonge katjes met een wipneus.
-Rode wangen.
-Slissende kindjes onder de vijf jaar.
-Die hele kleine bloemetjes bij ons in de tuin.
-Axolotls
-Letters.
-Mijn opa in het restaurant.
-Kleine kindjes die heel verlegen iets vragen.


Mijn favorite fobieën staan hier:

-Paraskevidekatriafobie. Beter bekend als angst voor vrijdag de dertiende.
-Sesquipedalofobie. De angst voor het lezen of uitspreken van lange woorden. Wordt ook wel hippopotomonstrosesquippedaliofobie genoemd.
-Symmetrofobie. Dat is de angst voor symmetrie.
-Pteronofobie. De angst om door veren gekieteld te worden...
-Porphyrofobie. Angst voor de kleur paars.
-Parthenofobie. De angst voor jonge meisjes of maagden.
-Papyrofobie. De angst voor papier.
-Panofobie of Pantofobie. De angst voor werkelijk alles.
-Optofobie. Angst om te kijken.
-Nomatofobie. Angst voor namen.

En ga zo maar door.

Hallo lief blogje, eindelijk zie ik je weer. En met jou ook het standaard probleem. Eigenlijk problemen. De titel en het onderwerp van de tekst. Vandaar wat random foto's die ik even leuk vind om te posten. Mijn bloginspiratie wil namelijk de laatste tijd (lees afgelopen half jaar) niet echt meewerken.

...maar dan toch niet. Alleen mijn verlanglijstje, aangezien ik op 23 september jarig ben en er allerlei mensen vragen wat ik wil hebben. Nou, ik heb geen flauw idee. Maar ik doe toch een poging.

-Een nieuwe etui. Maar dan wel een leuke, vrolijke en niet te doorsnee. Hij moet een beetje uniek zijn. Misschien zoals deze: http://www.etsy.com/listing/80281093/pencil-case-eyeglass-case-hungry-cat Hij is niet extreem vrolijk, maar wel cool.
-Een boek(enbon). Want zeg nu zelf, wat is er nu leuker dan een boek. (of een bon waarmee je er eentje kunt kopen...) Behalve dan geld waarmee je een boekenbon kunt kopen om daarmee dan weer een boek te kopen. Ja.
-Geld. Misschien niet origineel, maar het komt vrijwel altijd van pas. (Behalve in 43% van de situaties waarbij hongerige krokodillen en doodsangst betrokken zijn)
-Ketting, oorbellen, kralen om die dingen mee te maken. (maar geen oorbelhaakjes, want daar heb ik er nog genoeg van.)
-Een kleur nagellak die ik nog niet heb. Oh, dat bestaat bijna niet.
-Iets van de wereldwinkel ofzo. Gewoon iets schattigs of moois.
-Een zakhorloge voor om je nek, waardoor het geen ZAKhorloge meer is. Maar dan ook weer iets origineels. Dus het moet niet teveel lijken op wat Vera, Simone of Lisa heeft. En het moet een beetje bij mij passen. Jezus, ik ben wel veeleisend zeg.
-Een bad gevuld met popcorn. Omdat het zo lekker is.
-Een softijsmachine. Oh, en hoorntjes.
-Een zoen van Geitenjonge- ALS IEMAND OOK MAAR IETS TEGEN HEM ZEGT, MOGEN JULLIE EEN NIEUW ZACHT PERSOON ZOEKEN, WANT DAN BEN IK VOORGOED PLEITE.
-Een dubbelganger om al mijn gymlessen over te nemen.
-Een doos after-eight. (Van die heerlijke chocolaatjes met muntspul erin en ik ben de enige uit the gang die dat serieus heerlijk vindt)
-Het besef dat er nog hoop is later, wat betreft de liefde. Of is dat teveel gevraagd? Ik denk het wel, hè...

Verder weet ik niets, nada, noppes.

Nou, rakketakketak Boemboemplak dan maar weer. (Als dat tenminste is wat Gloria Estefan zingt...)

Terwijl ik deze letters aan elkaar plak zijn er veertig spieren bezig met het vervormen van mijn hoofd van een uitdrukkingsloos gezicht tot een frons. "Hallo, ik ben weer terug," betekent dat. Mijn twaalf paar ribben gaan regelmatig op en neer en ik probeer een onderwerp voor deze post te bedenken. De ciliarspieren bewegen mijn ogen heen en weer.

-God, ik ben echt weer behoorlijk toe aan school.-

Na een half uur lang het doelloze getik van mijn vingers te hebben moeten aanhoren, denk ik dat dit maar een onderwerpsloze tekst blijft. Behalve dan dat erin staat dat ik weer ga bloggen. Hier. Op www.justaboutme-marjolein.blogspot.com . Ik ga nu een stuk taart eten met onze twee jonge katjes, want mijn broertje is jarig.

Ik stop voorgoed. Maar omdat mensen het jammer vonden dat ik dit helemaal weg deed, heb ik deze blog gewoon een andere naam gegeven en zal ik hem verder voorgoed verwaarlozen.

Maar ik heb wel een nieuwe blog. Namelijk *tromgeroffel* http://www.lazyloveandloserness.blogspot.com/

Dat was het wel.

In verband met "Kaas" zal ik momenteel niet posten. Ik moet Kaas eerst afmaken van mezelf, voordat ik ga bloggen. Vandaar dat ik me dus momenteel even stil zal houden.

Wat is Kaas?
Kaas is het verhaal over een stuk kaas. Er is een kaas en die wordt in verschillende stukken gesneden en verkocht. Dit verhaal gaat over de mensen die de kaas kopen vanuit het oogpunt van de kaas.

~Marjolein~

Bonjour, je m'appelle Marjolein et je was Hera. Voor Grieks moesten we een creatieve verwerking van wat teksten over Athena en Mètis maken. We maken een film.

Zie hier de la photos.

Het leven lacht me toe. Het is een tandloze glimlach, dat wel. De tanden van mijn leven zijn namelijk weggerot door het vele chocolagebruik van de laatste tijd met dank aan Oris Ïvereem. Madam haalt namelijk 8 (!) repen chocolalala bij de Lidle of de Aldi, dat weet ik niet meer. Deze bruine heerlijkheid werken wij gezellig met z'n allen naar binnen.

Maar, daar ging het niet om.
Want
Ik
Zag
HEM
Twee
Keer
Buiten
Schooltijd
En ik had zelfs een gesprek en oogcontact met hem. Totdat madam ma mère langs kwam en alles onderbrak.

Oh, en ik ben spontaan wiskundig geworden. WANT IK HEB EEN 7.4 OP MIJN PROEFWERK!!! En er waren allemaal van die onvoldoendes enzo... EN IK WAS DE WISKUNDE KNEUS...

In verband met het zinnigheidsgehalte van deze post, zal ik wat (echte) feiten op een rijtje ramm'n.

-Een mens heeft 46 chromosomen.
-Een aardappel heeft 48 chromosomen.
-Een heremietkreeft heeft 254 chromosomen.
-Volgens het boek van Nederlands geven jongens gemiddeld per maand twee euro meer uit aan cosmetica e.d.
-Een extract van cacao poeder dat van nature in chocolade aanwezig is, is efficiënter dan het fluor in tandpasta wat betreft het voorkomen van tandbederf.
-De ijscoman is GEEN Ijslandse uitvinding.
-Je gebruikt 40 spieren om te fronsen.

*Ja, dat wilde ik dus eergisteren plaatsen, maar blogger weigerde mee te werken. Ondertussen heb ik gisteren gewoon drie keer een gesprek met hem gehad en Laura was er. Het was gezellig en we hebben heel veel foto's gemaakt.*

Jajajajaja, ik weet het. Ik zou niet meer bloggen en iets aan mijn rampzalige cijfers doen. Het probleem is alleen, ik kan het gewoon niet. Bloggen werkt als een soort drugs op mij. Het ontspant, geeft een goed gevoel en later heb je er meer van nodig en voel je je rot (omdat je je huiswerk niet hebt gedaan en de leraar controleert het...).
Over drugs gesproken, morgen heb ik maar drie uur les. Daarna heb ik voorlichting over 'Drugs, drank en homoseksualiteit.' (ik typte eerst homoseksualigeit). Beetje rare combinatie, dacht ik zo. (Het kan bij nader inzien ook het "de school is te vies en daarom moeten alle leerlingen een project over schoonheid en milieuvervuiling en andere shit doen"-project zijn. Dat zie ik morgen wel.)
Over homoseksualigeit gesproken. Er is zo'n gast bij Grieks (een tiranendoder) en hij heet Aristogeiton.
Dat dacht ik dus ook. Geitenjongen is aristocratisch. En ik moest het voorlezen. Dat was tamelijk hilarisch. Vooral als je je bedenkt dat ik net stiekem een pepermuntje had genomen en mijn mond dus vol had.

Maar daar gaat deze post niet over, zoals je al in de titel hebt kunnen lezen. Het gaat over *tromgeroffel*...


ZEEGSE

Want ja, Zeegse bestaat echt. Het is niet slechts een plaats uit sprookjes, het bestaat. En het ligt in Drente.
Nee, serieus, het is hier onder ons. (niet letterlijk onder, beste mensen die net opstonden om te kijken of ze Zeegse misschien geplet hadden)
Wat is Zeegse? Zeegse is een gehucht. Serieus, Flikkie/Iris/eenwillekeurigescheldnaam woont hier. Als je vraagt hoeveel inwoners er zijn, zegt ze 340. Dat komt omdat je de vraag niet goed stelt. Je moet zeggen: "Hoeveel LEVENDE inwoners heeft Zeegse?". Het zijn er acht (is niet waar. Hoeveel inwoners onder de 70 heeft Zeegse? Dat zullen er wel acht zijn). Maar (volgens Iris) 340 inwoners zijn er te weinig om het een dorp te noemen. Vandaar dat we het ook wel "zwart gat" of "gehucht" noemen.

Maar zeegse heeft wel een bos. Het vliegerbos. Oh, en het pedobos. Het is verdeeld.
In het vliegergedeelte kom je af en toe een vliegeraar tegen met een hond die een haas blijkt te zijn en dan toch een Ierse setter is. Snap je het nog? De vliegeraar vliegert graag midden op de heide die daar veel te vinden is.
In het pedobos verstopt Iris haar busje met snoepjesss en sexy kindjesss van een jaar of 4, tussen de bomen en de bushbush. Maar het pedobos en het vliegerbos mogen elkaar niet zo, daarom hangen in het pedobos deze bordjes:
Ja, dat was het dan wel weer. Er is nog veel meer over Zeegse te vertellen, maar dat doe ik misschien later wel. Nu ben ik moe en moet ik gaan slapen.

En wat het bloggen betreft, ik ga waarschijnlijk gewoon af en toe wel wat posten, maar niet veel. Ik probeer om het niet te doen.

Post scriptum, vinden jullie ook dat de Backspace-toets net verkeerd zit. Hij had iets dichterbij gemogen, want ik druk telkens het =-teken in, heel irritant. (Ja, Marieke, irritant ja en niet eritand)

Ik moest van Yasmine een post in elkaar flanselen. Ze probeert me te bekeren tot het bloggerisme. Maar dat gaat niet lukken. Ik zal even vertellen wat er gaat gebeuren:

-Ik stop met bloggen. Dat is (waarschijnlijk) tijdelijk. Gewoon tot mijn cijfers wieder en bisschen op pijl zijn.
-Ik weet niet of ik nog veel bij jullie zal reageren. Ik probeer het wel, maar of het gaat lukken...
-Het kan zijn dat ik héééééél af en toe nog wel eens iets zal posten. Maar dat zal een behoorlijk grote uitzondering zijn.

Nu ga ik naar Charel. Die heeft d'r poot in 't gips en ze kunne nauwelijks loop'n, mien jong.

Oh, hoewel zowel Vera als Yasmine het geprobeerd hebben, ik ben niet om te praten. Ik blijf bij mijn beslissing.

Au revoir. Nou, eigenlijk niet voor iedereen. Alleen de mensen die ik echt zie. Verder is het meer "au relire".

Ik overweeg serieus om te stoppen met bloggen. Het kost veel tijd, en mijn cijfers gaan er behoorlijk aan. Ik wil namelijk wel over. Bovendien heeft het zinnigheidsgehalte van mijn posts een dieptepunt bereikt.
Behalve dan dat de ouders van Yasmine mijn post over Geert Wilders "dapper" vonden, is er volgens mij echt niks aan. Het is (vind ik) saai om te lezen en slaat nergens op.
En eigenlijk wil ik heel graag bloggen over één bepaald persoon. Maar omdat er mensen zijn uit mijn klas met mijn blog, lijkt me dat niet zo handig. Ik zou veel te snel door de mand vallen.

Dus als ik stop, haal ik betere cijfers en hoeven jullie geen complete onzin meer te lezen.

~Marjolein~

Post scriptum, Nog even tussendoor. Het is "te allen tijden" niet "Ten alle tijden". Dat wordt heel erg vaak fout gedaan. Maar dat terzijde. Je gebruikt 40 spieren als je fronst...

Oh god, ik kan wel janken. Ik ging even een lijstje maken van wie weet wie Geitenjongen is.
Zie hier het resultaat:

-Vera
-Anne
-Simone
-Charel
-Iris
-Martijn
-Melle
-Lisa
-Yasmine
-Ik (goh)
-Roos
-Baba, Sandra en Steven?
-meneer Vredeveldt.
-Josja, de broer van Charel.
-De ouders van Charel.
-De ouders van Yasmine
-De ouders van Vera
-Quinty
-Loden
-Yasmijn?
-Hijzelf?

En dat terwijl ik het alleen aan Simone, Charel en Quinty heb verteld. Maar Simone moest weer door de klas schreeuwen: "Vera, we hadden gelijk!". Iets later kwamen Anne en Lisa binnen. Die kregen het ook meteen te horen van Vera en Simone. Iris zat voor ons en kwam er ook al snel achter.
Charel was een beetje traag van begrip, dus ik heb het haar verteld.
Melle kwam erachter met dank aan de hints van Vera. En dat waren geen hints als: "Hij is ongeveer zo en zo lang", maar meer: "Verwerk in deze hint een grapje over hem. Dat ene grapje waar Melle vandaag ook bij was, toen we dat maakten. Dat ene grapje waar we bijna de hele pauze over gelachen hebben.".

Vera en Anne vertelden het ook aan Martijn. Oh, en bij de klassieke week ook aan meneer Vredeveldt.

Met dank aan Charel, weten Yasmine, de broer van Charel (die hem persoonlijk kent) en de ouders van Charel het. Yasmine heeft het aan haar ouders verteld, dus toen ik bij Charel op ziekenbezoek was en de moeder van Yasmine was daar ook, zei ze meteen: "En wie was er nu verliefd op jongetje Geit?".

Melle heeft het aan Roos verteld. En ook aan Sandra en Baba, maar ik weet niet zeker of ze de hint begrepen. Maar stel dat ze dat deden en ze vonden het interessant om door te vertellen, dan weet Steven het ook.

Ik heb het aan Quinty verteld, want er waren bepaalde redenen om dat te doen.

Vera vertelde het aan Loden. Dan weet Yasmijn (=Lodens vriendinnetje) het vast ook.

En hijzelf weet het volgens mij ook al. Gezien het feit dat iedereen zulke stomme opmerkingen maakt als hij erbij is. Over trouwen enzo. Heel gênant.

En nee Vera, ik ben niet hypocriet, dat ben jij. Je zeurt alleen als ik (misschien wel ietsjes te hard) zeg: "Hé, is dat niet Loden? Het vriendje van Yasmijn?". Meer heb ik niet gezegd.
Met dank aan jou, weten: je ouders, Loden, (indirect) Yasmijn, Anne, Lisa, Melle, Martijn, Hijzelf, meneer Vredeveldt en Yasmine (en dus ook haar ouders) het.
Ik had het gewoon nooit aan Simone moeten vertellen. Die ging het door de klas roepen waardoor iedereen hyper werd en het verder ging vertellen.

Ik ben verder niet boos hoor, daar niet van. Ik hoop alleen wel dat jullie inzien dat ik jullie in het vervolg minder vertrouw. Vooral Melle. Want Melle is degene met de irritantste, vervelendste opmerkingen. En hij vertelt het aan iedereen.

Mieren zijn zo leuk. En geniaal. En slim. En sterk.

Wist je trouwens dat mieren en termieten geen familie van elkaar zijn? De mier stamt af van de wesp en de de termiet stamt af van de kakkerlak.

Oh, er zijn zo'n zesduizend soorten mieren waarvan er vijftig in Nederland wonen.

Faraomieren zijn de kleinste mieren in Nederland. Deze komen alleen in huizen en flats voor, daar is het namelijk altijd warm. De mieren zijn tropisch, daarom willen ze op warme plekken zijn. Ze zijn ooit per toeval in Nederland gekomen.

En er zijn gewoon nog veel meer interessante dingen over de mier te ontdekken.

Het is ochtend. Ik ga zitten met de laptop op mijn schoot en ik neem me voor te gaan bloggen.
Waarover? Weet ik niet.
Titel? Geen flauw idee, die komt later wel.
Waarom blog ik dan als ik niet eens weet waarover? Nou, omdat ik jullie te veel verwaarloos en bovendien
HET IS VAKANTIE, DUS IK HE ALLE TIJD!
Alhoewel, alle tijd? Ik ben nog steeds van plan mijn aantekeningen van Latijn uit te typen, ik wil iets creatiefs doen en ik moet onze buren nog verslaan met "cubben". Er is een Zweeds (!) spel genaamd "cubb". Het is heel simpel, je hebt stokjes en daarmee moet je blokjes omgooien. Maar het is leuk.

Weet je wat trouwens ook leuk is? Een map terugvinden met daarin informatie en aantekeningen van twee jaar terug. Vooral als er ook kcv (Klassieke Culturele Vorming) aantekeningen + vragen inzitten waarbij je op de vraag : "Hoe zou een leraar die op een socratische wijze lesgeeft, lesgeven?", antwoord: "Hij leert je hoe je charmant uit een gifbeker kunt drinken.

Dat is leuk. Nu even iets minder leuks. Heeft er iemand onlangs nog iets van manon (http://www.floralsuit.blogspot.com/) vernomen? Haar laatste bericht is op 23 maart geplaatst en haar laatste reactie bij mij op 15 maart. Is er iets waarvan ik nog niet op de hoogte ben?

Weet je wat ook niet leuk is? Vera en Anne zijn allebei de hele vakantie weg. DE HELE VAKANTIE! Hoe moet ik het overleven als de helft van de gang weg is? Niet dus. Ik ga wel gezellig bij Charel hangen. Die gaat niet weg. (kan ook niet, ze heeft haar poot in het gips)

Heb ik iets zinnigs verteld? Nee.
Heb ik al een titel? Nee.
Ga ik die nu verzinnen? Ja.
Wat wordt het? *zoekt willekeurig woord op in woordenboek*  A pragmatic triangle overlaps the sod beside the packaged owner. Met dank aan een zinnen generator.

Marjolein.

Sorry voor de onzinnigheid in deze post. Sorry. Trouwens, Gisteren was zo nom. Echt heerlijk. Ik kon de hele pauze kwijlen. Hij zat daar! NOOOOOMMMMM.

Ik was al langer van plan om te schrijven over liefde. Nu had Vera ook een post over jongens, net als ik en toen dacht ik er weer aan. Dus zie hier,


(bron: http://www.amorine.blogspot.com/)

Wat dus neerkomt op, wees nooit, maar dan ook nooit jezelf.
Hiervan heb ik een praktijkvoorbeeld. M=meisje. J=jongen. (briljante afkortingen, vind je niet?)

J: "Ik vind dat koeien geweldige beesten zijn. Echt gewoon geniaal. Als ik later ga trouwen, dan met een koe."

Dan zegt M natuurlijk niet: "Tsss, geiten zijn veel leuker. Als er één beest is waar ik echt een hekel aan heb, dan is het wel de koe. Echt, koeien zijn zulke domme beesten. Ze zijn alleen maar nuttig om op te eten en hun ogen te ontleden. Meer niet", maar

"Oh J, je hebt alweer gelijk. Wat zou de wereld zonder je moeten. Ik ben dol op koeien. Laten we trouwen en een koeienstal bouwen. En daar komt natuurlijk geen enkele geit in. Je bent zo slim en attent. Ik kan me mijn leven niet voorstellen zonder jou. En je bent zo ontzettend knap. Echt niet normaal. Je bent gewoon woest aantrekkelijk!"

Tabulamor is mijn nieuwe blog. Hierop zal ik heel veel (mislukte) afbeeldingen zetten. Gewoon omdat ik me verveel. (en ik kwam mijn fotocamera wieder tegen in mijn la. Net als mijn verrekijker trouwens...)

De naam is heel simpel. Denk er maar over na en als je weet waar het op slaat, hoor ik het wel. Of niet. Is niet echt heel erg nodig ofzo.

Marjolein.

Post scriptum, dit is al de derde keer dat ik vandaag blog...

Kijk dit, dit is toch echt heel sneu.
Ik bedoel, kijk naar al die fouten. Als je dan een zogenaamd "zielig" verhaal op youtube moet dumpen, schrijf het dan in elk geval goed.

De eerste zoveel "pagina's" gaat nog, maar dan, vanaf 1 minuut.

"Ze beloofte...", dat moet ze beloofde zijn.
"apparte" moet aparte zijn...
Het is jongen en geen "jonge" (dat doet hij/zij wel 2 keer fout)
Antwoordde is met dubbel d.
"Me" is nogsteeds geen bezittelijk voornaamwoord, sorry.
"Waarom verteld ze het door..." moet "Waarom vertelt ze het door..." zijn.
Er zit een n achter "vertrouwe". Vertrouwen dus.
En wat dacht je dan van "schelde"? De verleden tijd van schelden is scholden...
Ook kleedde is met dubbel d. (ontertussen zitten we op 2.03 minuten)
Er moet een n achter speelde. Het is namelijk speelden...
"Gezegt" is gezegd.
Als we dan toch bezig zijn, laten we meteen een n achter klappen zetten.
gegooit > gegooid.
Wouden > wilden. (wouden is het meervoud van woud. Oftewel bos...)
spuugte > spuugden.
bedreigt > bedreigd.
doorverteld > doorvertelt.
berijkt > bereikt.
besefte > Beseften
zyn > zijn.
denke > denken.

En dan zou ik nog een heel verhaal kunnen houden over interpunctie. De ; wordt bijvoorbeeld iets te vaak gebruikt. En er waren wat slecht lopende zinnen waar ze beter twee zinnen van hadden kunnen maken. En het kapitaalgebruik is ook niet optimaal. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat ze telkens spaties voor allerlei leestekens zetten.

Sterker nog, ik wil wedden dat als ik het nog een keer zou zien, mijn oog op nog veel meer fouten zou vallen.

Conclusie, als je dan zoiets op youtube wil zetten, herlees de grammaticaregels nog even als je weet dat je ze niet goed beheerst.

Dank u.

Waarom zegt iedereen, maar dan ook echt gewoon iedereen (of in elk geval bijna iedereen) tegen ons dat we "normaal moeten doen"? Wat hebben zij er voor last van als wij midden in de grote aula op de grond gaan zitten (de tafels en stoelen waren weggehaald) of als we op halve-hippie-dag met wierrook in het gras gaan zitten. Wie heeft er problemen mee als wij ons willen onderscheiden en niet net als de rest van de school met kuise-meisjesoorbellen, grote decolletés met inkijk, veel te korte en te strakke broekjes en een vetrol die over die broekjes heenhangt, rond willen lopen.
En wat is normaal eigenlijk? Geef mij eens de definitie van "normaal"? Ben je normaal als je je alleen maar zo gedraagt als anderen van je verwachten? Als je allemaal hetzelfde bent? Is dat normaal?
En wat nu als het totaal niet in je aard ligt om zo te zijn. Dan is het ook niet echt normaal om je zo te gedragen, toch.
Bovendien zou het erg saai zijn als iedereen maar gelijk was en binnen de lijntjes kleurde.

Heeft er ook maar iemand aan gedacht dat ik het misschien wel leuk vind om zo te zijn? Want ja, ik ben abnormaal, gek, gestoord, (obsessed,) brutaal en ronduit vaag. Maar dat is wel hoe ik het liefste ben. Zelfs mijn moeder begint nu te zeuren. Omdat ze geen goede foto's gemaakt heeft in Parijs en dan kijkt wat ik gemaakt heb.

Dit is een link.

Ja, ohyra ja. Een willekeurig woord uit mijn woordenboek Zweeds. Het betekend ongedierte. Maar dat doet er niet toe, ik moest gewoon een begin hebben. Zoals jullie heel misschien wel gemerkt hebben, mijn layout is weer veranderd. Zal nog wel wat vaker gebeuren, ik ben nog niet tevreden.

En dat was alweer een door mij verbroken record. Nu ben ik ook de beste "slechte inleiding"schrijver en degene met de meest onafgeronde verhalen. Ik zal hieronder een nooit beëindigd verhaal plaatsen. Kopieer en plak het gerust, als je denkt dat je er iets mee kunt. Of als je het wil uitprinten omdat je je erg depressief voelt en je een enorme kick krijgt van slecht geschreven verhalen en ramptoerisme. (Als je het serieus gaat lezen, ben je een echte originele, professionele ramptoerist. Sterkte)

Ik pak de deurklink van de deur naar de woonkamer vast. Ergens hoop ik dat ik vandaag jarig blijk te zijn en dat dit gewoon één grote surpriseparty is. Dat men dit al weken aan het plannen is en dat ik me voor niks zorgen maak. Helaas. Als ik de deur open is er niemand die opgewonden “SUPRISE” roept en vervolgens hard ik mijn oor toetert. Er is geen kat die zich bang verscholen heeft onder de bank in een poging het lawaai te ontwijken. Ik ben alleen met de stilte op me heen.

Heb je het gelezen? Dan spijt me het vreselijk dat ik jullie dit heb aangedaan. (Hé, kijk, net had ik het over je en nu over jullie. Ik weet ook niet waarom ik daar zomaar switch... Doet er niet toe.)

Zo, nu we al deze onzin gehad hebben, kunnen we verder met de orde van de dag. Muziek.

(If I'm any closer-Seal)

LUISTER DIT! NU!

Ja, dit was een flutbericht. Maar, maarmaarmaarmaar, ik heb inspiratie dus er komt iets beters. Ooit...

Ik ga proberen een sarcastiche post te schrijven. Niet omdat ik dat nu zo graag wil, maar vooral omdat Yasmini er wat moeite mee heeft. Ik weet niet of het gaat lukken, maar we zullen zien. (Ik heb regel 1 ("Vertel nooit van te voren dat je sarcastisch gaat doen.") al gebroken...)

Wiskunde is mijn favorite vak. Natuurlijk samen met OSD kunde. "Is dat een vak?" vraag je je misschien af... Ja, dat is het. Maar OSD is natuurlijk ook wel de "nomheid hemzelve". Vooral zijn gezicht. Ik val echt helemaal voor die heerlijke wijdopenstaande oogjes van hem en die sexy figuren die hij in zijn baard scheert. Ik zie hem en denk maar één ding, ik wil hem op de bek pakken.
Oh, had ik al verteld dat mijn leven zo geweldig is. Mij zijn moet gewoon een streven zijn voor iedereen. Mijn ouders zeuren nooit. Dat hoeft ook niet, want ik sta alleen maar tienen. Desalniettemin word ik nooit "nerd" genoemd. Ik word zo verwend door mijn ouders, die tevens de eerlijkheid zelve zijn. Jawel jongens, mijn leven is een feest. Ik heb niet eens mijn lichaan moeten verkopen om "God of wars drie voor de playstation drie" te kopen. Alle jongens vallen trouwens voor me, ik krijg gewoon 999999999999 rozen per dag van de postbode, de arme man. Al die aanbidders zijn een boel werk, ik weet het...
En mijn blog loopt geweldig, ik krijg honderden reacties per bericht, echt gewoon geweldig. En ik wil totaal geen relatie meer met die lelijkerd van een Geitenjongen, ik val al op meneer van Cruchten. Hij is zo gespierd en hij heeft een prachtig gevormd lichaam. Ook alle leraren vinden mij geweldig. Ik ben hun favorite leerlinge.

Zo, dat was verkwikkend. En sarcastisch, heel sarcastisch. Mijn ouders zeuren aan één stuk door, mijn cijfers zijn afschuwelijk en OSD is lelijk. Ik ben verliefder dan ooit op Geitenjongen en meneer van Cruchten heeft 53 onderkinnen en een haar op zijn neus. Hij is dik. En ik haat wiskunde heel erg. Mijn ouders zijn ook nog eens oneerlijk, ze trekken mijn broertje heel erg voor en mijn blog is afschuwelijk. (is iets overdreven). Men valt niet op me en zal dat vast ook niet doen en leraren mogen mij vast niet. Al zegt mevrouw Mul van wel... Weet ik dus niet helemaal zeker. Maar daar ging het niet om, ik ging Mini laten zien wat "sarcasme" precies inhoudt. Zie hier. TADA!

Veel succes Mini...

Gisteravond (op vrijdag is het koopavond in Assen) gingen Lisa en ik gezellig winkelen. Officieel gingen we alleen maar naar de wereldwinkel, want daar was één of andere sieradenavonddinges, maar we zijn gewoon door de stad gaan sjokken. Wat heb ik gekocht?

Wat: Miffa: Oftewel, Nijntje in het Latijn.
Prijs: €6,-
Waar: De Boekendoos. (kinderboekhandel)
Het is echt geweldig. En ik snap het ook nog eens gedeeltelijk.
"medio in horto magno est nitida domus sunt duo cuciculi domnus domna floccus" (eerste bladzijde)
Dat eerste gedeelte betekent iets als: In het midden van de tuin is ... huis zijn (zij zijn) twee ............


Wat: Vlinderoorbellen en een hangertje voor aan mijn ketting.
Prijs: €8.50
Waar: de Wereldwinkel
Hij is mooi. En ach, voor zo weinig geld... Ik weet trouwens niet waar hij vandaan komt...

Wat: Prisma mini woordenboek Zweeds-Nederlands Nederlands-Zweeds.
Prijs: Officieel €8,-. Maar hij was in de aanbieding, dus nu was het slechts €2,99
Waar: Boekenvoordeel

Ja, ik ga Zweeds leren. Ik ben van mijn Hongaarse verslaving af en wilde iets nieuws. Zweeds is zo skojig.

Wat: een notitieboekje
Prijs: €3,99
Waar: boekenvoordeel
Hij is groen en mooi en van mij. Zoiets laat je toch niet liggen...

Oh, en een ijsje bij Gosselaar. Maar met maar 1 bolletje. Kostte €1,10.

totaal:
6+8.5+3.9+3+4+1.1= €26,50... Dat valt wel mee, toch...

En, wat vinden jullie van mijn aanschaffen?

hej då, Marjolein.

sorry voor de kwaliteit van de foto's...

Hierbij even een verhaal over hoe mijn wiskunde schrift eruit ziet.

pagina 1: mijn goede ideën lijstje. Er staat op: Latijn leren?, dagboek vanuit het oogpunt van een spin, huiswerk maken? en boek over iemand opgesloten in een kamer met bedden en als je in een bed in slaap valt, kom je op een andere plek.

Pagina 2: twee sommen zonder uitkomst.

Pagina 3: een cycloop.

pagina 4: een assenstelsel met daarin het deathly hallowsteken.

pagina 5: een serieus gemaakte opdracht over de omtrek van een cirkel. Wow.

pagina 6: niks.

pagina 7: een tekening van een trein met daarbij geschreven: "I love trains!".

pagina 8: een samenvatting van de les. Er staat: "Oh god help. Ik geloof dat ik niet goed word. Misschien is dat ook wel de beste oplossing, niet goed worden, kotsen en dan naar huis. Oh, shit, hij kijkt mijn kant op, laat ik eens verder gaan met mijn "huiswerk...".

pagina 9: een op het eerste gezicht serieuze som. Als je beter kijkt, zie je dat ik willekeurige formules heb genomen en er overal 710 uitkomt. (7-10= G-J=Geitenjongen) Oh, zo te zien staat er 1 kloppende som. 36-4=28. Ja, dat klopt. Uitleg duurt te lang. Is saai.

pagina 10: een reuzencycloop met drie monden.

Verder is alles leeg. Laat ik deze pagina's eruit scheuren en serieus bezig gaan...


Verder nog wat tips. Stel dat je iemand wil volgen...

Martijn. Hij zit bij mij in de klas en is net (gisteren) begonnen met bloggen. Het is behoorlijk droog, lees het!
Vera. Zit ook bij mij in de klas. Is een geweldige schrijfster.

Ja, dat was het verder wel.

(Dat is het deathly hallows teken, voor wie het nog niet wist...)

En dan tot slot, de belangrijkste boodschap van al: SKJDHNBJxweb385w908q3jhhxjn^%!#XM J97pbymymmiufncijeam89ááé䤳¼í¼½å¼©ðµç€¼í¤€µq3w. Eet smakelijk.

Jawel, ik heb mijn hersenen weer terug in mijn hoofd gestopt en ben van plan weer goed te gaan bloggen. Minder onzinnigheden dan eerst. Ach, meer was ook niet echt mogelijk...

Vandaar dat ik wat afspraken met mezelf ga maken:

1) Ik probeer elke week iets te posten, maar als dat niet lukt is het ook niet erg, zolang de kwaliteit maar goed is.
2) Minder zeurposts. Ze slaan nergens op. Bovendien kan ik wel elke keer zeggen dat het afschuwelijk was en dat het me spijt dat er alleen maar troep uit mijn vingers komt (niet letterlijk nemen a.u.b.), maar dat helpt niet.
3)Mogelijk toch mezelf weer toestaan mijn dagelijks leven hierbij te betrekken. Anders komt er nooit wat van...
4) Eigenlijk heb ik geen vierde punt, ik houd gewoon meer van even getallen dan van oneven... En ik haat drie. Echt heel erg. Heeft wel een verklaring, maar die is zo lang dat ik waarschijnlijk halverwege op zou houden met typen omdat het te saai werd.

Nu we dat gehad hebben, over naar de orde van de dag. Magie volgens wikipedia...

"Magie of toverij is de vermeende kunst van het manipuleren van de werkelijkheid vanuit de gedachte dat men in contact kan treden met het bovennatuurlijke door middel van rituelen en bezweringen."

Ja, tuurlijk. Ik denk niet dat de gemiddelde Nederlander die op zoek is naar informatie over magie dit zal begrijpen. (Er natuurlijk vanuitgaande dat er niet uitzonderlijk veel volwassenen naar "magie" gaan zoeken...)

~Nu naar dansen, zo terug.~

Zo, dat was verkwikkend. Ik ben bijna van de fiets geduwd, was leuk. Nee, maar dan zonder sarcasme, het was geweldig. Hieronder even het gesprek:

*Even ter inleiding, ik fietste langs een groepje puberende hangjongeren. Er kwam zo'n vaag meisje op me afgelopen en ze gaf me een duw tegen mijn schouder. Ik kort haar af met B (bitch) en I zal ik zijn.*

B: "Dag."
I: "Goedendag."
B: "WTF, waarom praat jij terug, ben je niet goed ofzo?"
I: "Ik kan mij herinneren dat jij deze conversatie gestart bent."
B: "Fuck you."
I: "Ik neem aan dat je je realiseert dat dat incorrect Engels is. Fuck you is een imperativus. Het betekent zoiets als "neuk jou" maar er is niemand om het tegen te zeggen. Het komt officieel van "damm you" oftewel, wees vervloekt. Fuck yourself of I am going to fuck you kan in principe wel, maar fuck you moet ik toch echt afkeuren."
B: "Zeg, praat jij altijd zo bekakt?"
I: "Ik spreek gewoon allerdaags Nederlands voor een gymnasiumleerling hoor. Deze zinsconstructies en grammatica regels worden door ons totaal niet absurd gevonden."
B: "Nerd."
I: "Dank je."
B: "Dat was niet als compliment bedoeld."
I: "Nee, maar zo vat ik het wel op. Wees toch niet zo pessimistisch..."
B: "Hè wat?"
I: "Pessimistisch. Als in het tegengestelde van optimistisch. Komt uit het Latijn. Als in optimus is een superlativus. Het betekent zoiets als het beste. Als je pessimistisch bent, zie je alles altijd somber in. Je bent meestal erg negat-"
B: "Ja, laat maar. Ga maar lekker naar je nerdvriendjes. Lekker extra wiskundesommetjes maken."
I: "Graag, eigenlijk wilde ik alleen laten weten dat ik die duw tegen mijn schoudergewricht niet geheel en al apprecieerde. En mocht je het willen weten, dat betekent waarderen of op prijs stellen..."

Toen fietste ik rustig verder. Misschien heeft meneer Pijper toch wel gelijk en praat ik een tikkeltje schrijftaalachtig. Maar schrijf ik dan ook spreektaalachtig? Het is allemaal één groot mysterie.

Toen had ik al wel weer een behoorlijke lap tekst. Niet overdreven veel, maar toch...

~Marjolein~

Post scriptum, ik ga denk ik mijn layout veranderen. Ik ben hier weer een beetje op uitgekeken. Maar het zal iets simpels zijn hoor. Verwacht er niet teveel van. Misschien is hij al wel veranderd als jullie dit lezen. Zou best kunnen...

Zeer geachte heer Wilders, hoewel ik moet zeggen dat ik niet direct gecharmeerd ben van uw aanpak om "Nederland beter te maken" door alle moslims te verbieden, ga ik toch kritiek geven waarbij u bij uzelf kunt denken: "Goh, ze heeft daar wel een goed punt.".
Ten eerste is er een piepklein probleempje. Een nietig en onbelangrijk wetje. Ja, die ja... DE GRONDWET. Hierin staat onder andere dat inwoners van Nederland vrijheid van geloof en meningsuiting hebben. U kunt die vrijheid  van meningsuiting wel gebruiken om uw "mening" te geven over niet volbloed Nederlanders, maar de vrijheid van het geloof blijft wel een zeer belangrijk ander punt. Daarbij overschrijdt uw "mening" een grens waardoor het negatieve discriminatie wordt. (Ja, negatieve, want in principe is discriminatie gewoon onderscheid maken. Dat kan ook zijn tussen bijvoorbeeld twee smaken ijs...)
Daarbij geloof ik ook niet dat u zich zo erg populair bij het volk maakt. Dat is niet handig, aangezien wij een democratie hebben. Dus moeten wij (ik niet, ik ben nog lang geen achttien) op u stemmen als wij van mening zijn dat u ons land goed zou kunnen besturen. Met dit merkwaardige en kinderachtige gedrag is de kans dat dit gebeurt nog minisculer dan de kern van een rode bloedcel. En die heeft helemaal geen kern in zijn bezit.
Ik ben hierdoor van mening dat het beter zou zijn, zowel voor u als voor ons gehele land, als u uw mening zou laten varen en meer zou doen aan het onderwijs. Daarbij komt ook nog dat u misschien tijd over zou houden om naar de kapper te gaan en dat afschuwelijke kapsel in een fatsoenlijke kleur te laten verven.
Zou dat niet beter voor ons allemaal zijn? Juist, dat dacht ik ook al.

Met vriendelijke groet, mevrouw Geit. Pleegmoeder van de zeven geitjes en ex-vrouw van de paashaas. (Nee, niet Gerben.)

*Kijk uit, grote kans op een zeurpost.*

Handvaardigheid, wie heeft het uitgevonden? Ik bedoel, je knutselt een beetje en dan krijg je daar een cijfer op. Klinkt hartstikke fijn toch.
Nou, laat me je vertellen, dat is het niet.
Tenminste, niet als je van ene mevrouw Riezenbosch les krijgt.
Dat mens is onredelijk, dik (maar dan geen gezellig dikkertje, maar eerder een nors, chagrijnig nijlpaard), onaardig en afschuwelijk.
Ik heb niks tegen het vak handvaardigheid zelf, nee, het is madam afschuwelijk die ervoor zorgt dat dat kleine beetje plezier op school wordt afgepakt en ze vervangt het door onvoldoendes op dingen waarvan je niet eens weet wat het is.
Ik kreeg bijvoorbeeld een vijf op "beels en vormg. opdr. 2" en een zes op "bedoeling opdr. 2". Dat is allemaal heel mooi, maar zo weet ik dus niet waar ik aan moet werken.
En oh, ik had een 1 op mijn verpakking. Ja, die had ik niet gemaakt, ik had te weinig tijd.
IK BEN NAMELIJK ZIEK GEWEEST, MOEST NAAR DE ORTHO EN IK HAD ÉÉN OF ANDER VAAG GESPREK MET MENEER PIJPER. DAARDOOR HEB IK VIER UUR GEMIST. VINDT U HET GEK DAT IK HET NIET AF HAD?
Maar nee, dat had ik het maar mee naar huis moeten nemen. Ja, fijn als u dat zo achteraf zegt, maar misschien had ik er meer aan gehad als ik van te voren even geweten had dat dat ook tot de mogelijkheden behoorde. Heel fijn allemaal.
Het is dat ik braaf mijn huiswerk deed en daar een acht op had, maar anders stond ik nu echt onvoldoende.
Ik sta nu namelijk nog maar een 5.6. Op handvaardigheid.
Ik stond er vorig jaar gewoon een acht op. Net als iedereen. En nu, dit...
Het enige positieve aan dit hele verhaal is dat vanaf morgen de vierde periode ingaat en dan hebben we geen handvaardigheid meer. En stel nu dat je beeldende vorming kiest in de bovenbouw, dan krijg je dat van meneer "von Dülmen-kreupelmann". Van meneer van Dulmen dus. En hij is wel aardig, cool en geniaal.
Hij heeft wel een goed (en droog) gevoel voor humor. En hij kan mijn cyclopen, veel oogige (?) bloemen, hippies, duivelszonnen en kronkelende bomen in een tekening met als thema "blokhuizen" wel waarderen.

Vandaar dat we handvaardigheid uitroeien. Nee, niet afschaffen, maar uitroeien. Want we schaffen de knieën van Richard al af. Die zijn echt heel eng. Maar dan ook heel eng. Als in nachtmerrie-eng. Van die knieën die je verwacht in een spookhuis tegen te komen ofzo. Echt heel eng. Net zijn benen, die zijn ook eng en dun. Heel erg dus. Magerachtig dun.

~Marjolein~

Post scriptum, morgen loopt meneer van Cruchten (mijn ex-wiskundeleraar) een dag met ons mee. Alsof hij een leerling is. Dus ik denk dat daar binnenkort ook wel iets over komt.

Even tussendoor, probeer nooit, maar dan ook echt nooit arrogant tegen mij te doen. Ik zal me dan aangevallen voelen en nog arroganter terug gaan doen. En dat win je nooit van mij...

Grieks is saai. Er wordt nu van mij verwacht dat ik het leer. Ik dacht het niet. Ik ga gewoon mijn "tekst" even uittypen.

Tekst 23 A, Athena en Poseidon.

Eris, de godin van de twist, zei tegen Athena: "Zeg, ik ben het nu al zolang de godin van de twist, ik wil iets anders. Ik word de godin van de foxtrot.".
"Maar die ben ik al," zo sprak Athena verbaasd over deze plotselinge opmerking, "dus die is al bezet. En denk maar niet dat ik de twist van je over ga nemen. Die is veel te mainstream.".
"Maar dat hoeft toch ook helemaal niet," zei Eris, die ondertussen een plannetje bedacht had, "ga naar Poseidon, je oom, en eis daar de tango op. Dan kan hij mooi de twist overnemen. Bovendien is hij al veel te lang aan de macht geweest.".
Aangezien Athena dat wel een puik idee vond, haastte zij zich spoedig naar haar geliefde oom.
"Jong Sjap, Possie jong'uh, wie gayt es? Nog jochies in da bussie van jû geha omda je bij die meiskes toch alleen maar cyclopen verwekt?"
"Wa môt je nu weer dan?", vroeg hij zowel vriendelijk als beschaafd aan haar.
"K môt heulemal niks jong." antwoordde zei vlug, "ik vroeg me alleen af of ik heel misschien voor één keertje de tango mag lenen. Heel eventjes maar..."
"Neuh, eg nie jong. K ben nie heulemal gek in duh kop jong sjap." sprak hij haar bemoedigend toe.
Op dat moment kwam de woest aantrekkelijke Zeus binnen.
"Aloha luitjes, wat doen jullie voor spelle- Oh, koekjes..."
"Ja maar paaaaaapppiieee, al mijn vrienden mogen godin van de tango zijn, maar oom Poseidon wil niet delen." sprak Athena listig tegen haar vader, Zeus.
"Ja ja, heel erg stou- oh, kijk, er zijn ook nog zure matten. en oh, nu ben ik een vliegtuig. Jippie." sprak hij wijs.
*Nu neemt Mètis de macht over. Zeus had haar namelijk opgegeten toen zij zwanger was van Athena. Hij kreeg er hoofdpijn van en hakte toen zijn hoofd open. Tada, daar was Pallas Athena, zijn dochter. Af en toe, als Zeus weer een idee kreeg om een nieuw beest met drieëntwinig koppen te scheppen of iets anders doms te doen, greep zij in. Of als ze zin had om iets meligs te doen. Maar goed, Zeus is vanaf nu Mètis.*
"Poseidon, je mag mijn dochter niet zo plagen. Je weet zelf ook wel dat ze een achterlijk verwend nest is en er totaal niet tegen kan haar zin niet te krijgen. Bovendien is ze zo dom als een ik weet niet wat, dus denk maar niet dat ze überhaupt weet wat "nee" betekent. Geef haar die tango en dan zijn we van het hele gezeik af." sprak ze liefdevol tegen de broer van haar moordenaar en oom van haar dochter.

En verder was ik nog niet. Dan nu, geheel en al zelf van het internet geplukt, de goede tekst.

De strijd ontstond als volgt: Kekrops, uit de aarde geboren, hebbend/met het lichaam van een man en een slang, heerste als eerste over Attika. Op dat moment dus, zoals wordt verteld, verdeelden de goden onder elkaar de steden, waarin ieder zijn eigen eerbewijzen zou krijgen. Als eerste kwam dus/nu Poseidon naar Attika en, nadat hij zijn drietand had opgetild en daarmee de rots midden op de Akropolis had geslagen, liet hij zee(water) verschijnen... - ook nu nog is er een vorm van de drietand in de rots. Na hem kwam Athena en, nadat ze koning Kekrops getuige had gemaakt van haar werk/daad, plantte ze een olijfboom. Daarna ontstond er dus een strijd voor (hen) beiden over de streek. Zeus, die de strijd wilde beslechten, stelde, nadat hij hen had verzameld de twaalf goden als rechters aan. Nadat ze dus/nu geoordeeld hadden, wezen zij de streek toe aan Athena, omdat zij als eerste een olijfboom had geplant. Zo noemde Athena de stad naar zichzelf Athena, maar Poseidon zette Attika onder water, omdat hij boos was (geworden).

Lijkt mij vrijwel identiek aan mijn tekst, toch...

Maar ik wil graag naar mijn honderdste post toewerken.
Bovendien verwacht ik toch niet dat dit gelezen wordt, dus ach...

Dat is toevallig, daar dacht ik ook net aan...

Ja, zo onderhand weten we wel wie ik ben. Een nooit lerend, arrogant, momenteel slecht bloggend en hyperactief derdeklassertje met een zwak voor geiten. Maar ik ben niet geheel en al alleen in de momenteel niet goed verwarmde, dus ik ga even een vest aan trekken, huis.
Jammergenoeg niet nee. Er zijn er meer, veel meer. Dus bereid je maar vast voor...

Zie hier, mijn vader:
Al weer een blauwgeoogd persoon in mijn familie. Want ja, ik ben de enige zonder blauwe ogen.
Zoals men kan zien is mijn vader grijs en gerimpeld. Er wordt beweerd dat hij al heel vroeg grijs werd, maar eer ik dat geloof moet er nog heel wat gebeuren. Hij heeft gewoon te lang in de wasmachine gezeten en is daardoor gaan rimpelen en de kleur is uit zijn haar gewassen.
Mijn vader is tevens een behoorlijke roker en drinker. Ik zal een dag uit zijn dagelijks leven beschrijven:
00:00-12:30 slapen
12:30-12:32 gore rochelgeluidjes maken terwijl hij het teer van het roken van de vorige dag ophoest en in de wasbak uitspugt om ze vervolgens gewoon te laten liggen.
12:32-13:00 eten en thee met melk drinken. (thee is goor, melk ook en de combinatie al helemaal)
13:00-18:00 net doen alsof hij aan het werk is, maar eigenlijk stiekem spelletjes op de computer spelen en de krant aan het lezen. Ondertussen eet hij alle gevulde koeken op.
Dan (ik heb geen zin om verder nog tijden te typen...) gaat hij net doen alsof hij te druk is om te koken, download een opera'tje en gaat weer verder met koffie drinken en de krant lezen. Af en toe kijkt hij voetbal.

Hobby's: Zoveel mogelijk apparaten tegelijk aan hebben staan zonder ze echt te gebruiken. Bijvoorbeeld: tv, radio, computer en laptop terwijl hij buiten (of in de garage (is heel goor)) staat te roken. En hij drinkt wijn. Niet teveel als in hij wordt er dronken van, maar toch...

MAAR, hij is wel heel lief enzo. Bovendien betaalt hij mijn zakgeld. En hij weet veel van bio en heeft een microscoop die zo heel af en toe leen. En hij is heel steen-kundig. En ik ben en blijf genetisch aan hem verwant, dus ach. Oh, en hij heeft een neus. En neuzen zijn cool.

Dan heb je nog mijn moeder, ik heb even geen foto en ik ga dit een beetje afraffelen omdat ik Grieks moet leren en Frans moet maken. Als ik Frans niet maak, gaat mevrouw Dinges dat melden bij muf Mullie (mijn mentor). Mijn moeder is best oké, ze kan wat zeuren en zeiken en ze mailt veel te vaak naar school enzo. Maar ze is wel lief en neemt mij vaak mee naar concerten.

Mijn broertje is zo'n afschuwelijk monster dat ik later wel een gehele post aan hem zal besteden.

Ja dag en sorry voor het afraffel ding, maar er is toch niemand die dit leest, dus eigenlijjk maakt het niet uit.

Even een korte analyse van wat er misgaat op het gebied "Geitenjongen" bij contact.

Volgens sommige mensen sla ik compleet dicht als hij met me praat. Ik kruip weg en probeer me zo onopvallend mogelijk te gedragen. Ik zeg weinig tot niets en kijk hem nauwelijks aan. 


Dat is het gevolg, maar wat is de oorzaak nu eigenlijk?

Dat zal ik je vertellen, eigenlijk ben ik gewoon bang om iets fout te doen. Ik doe liever niets dan iets waardoor ik hem misschien afschrik. Ik houd me rustig en afgezonderd omdat mensen mij meestal gek en irritant vinden. En hyperactief. Eigenlijk wil ik gewoon dat er regels zijn waarin excact beschreven staat hoe je je in zo'n situatie moet gedragen. Regels als: "Kijk hem elke twee minuten acht en een halve seconde in zijn ogen.". Zou dat het leven niet veel gemakkelijker maken? Of misschien moet ik gewoon een tijdmachine maken en terug gaan naar de tijd dat je nog uitgehuwelijkt werd. Dat lijkt me geweldig, geen problemen als: "Wat zou hij van mij denken?". Het maakte namelijk niet uit, je moest toch wel met hem trouwen.


En dan nu, de oplossing:

Die is er niet. Gedraag je gewoon. Wees gewoon jezelf. Ja, en wie ben ik dan? En wat is gewoon?
"Je moet niet helemaal in een hoekje kruipen.". Dan zal ik de volgende keer meteen in zijn armen springen. Nee dus. Het is echt heel lastig allemaal. Het liefst zou ik hem dit ook laten lezen, maar dat gaat niet.
Hebben jullie nog ideeën, want aan mezelf heb ik dus duidelijk helemaal niets. En aan reacties als "Wees jezelf en dan komt alles goed." heb ik niks. Ze zijn lief bedoeld, dat weet ik, maar zoals je net hebt kunnen lezen, het werkt gewoon niet. Echt niet.

En sorry voor de zeurpost. Ik moet onderwerpen vinden en wel snel. Anders is het hier binnenkort uitgestorvener dan bij een concert van Justin Bieber als de gehele wereld uit mensen zoals ik bestond. Maar aangezien ik de enige mij ben, blijven de concerten van mijnheer Bieber nog wel even drukbezocht.

Zeer geachte Justin Bieber fans, ik heb niks tegen jullie grote held persoonlijk hoor. Zijn muziekgenre spreekt mij alleen niet zo aan. Dat is alles. Maar hierbij verwijs ik alle enorme JB liefhebbers door naar deze site. Het is geschreven door waarschijnlijk de beste blogster ooit. Vera dus. 
Ben ik nu niet complimenteus en aardig. Dat dacht ik ook al.

~Marjolein~ (het blijft een leuk golfje.)

Heeft men dit beluisterd? Bedenk u dan dat ik dit momenteel op de cello speel. (maar dan zonder die violen en troep (nee Lisa, ik zeg niet dat violen troep zijn hoor.))

*Kijk uit, als je geen zin hebt om na te denken, lees dit dan niet!*

Waarom stellen mensen mij altijd filosofische vragen? Soms heb ik er een antwoord op, maar meestal niet. Daarom ga ik nu mijn gedachten even ordenen in een post.

Vraag één:

Wat is het verschil tussen en dop en een deksel?

Op het eerste gezicht lijkt dit een zeer simpele en niet filosofische vraag. Maar probeer maar eens om hem te beantwoorden. Dan wordt het lastig.
Misschien denk je dat een dop kleiner is dan een deksel en ergens echt omheen gaat, zoals bijvoorbeeld een coladop. Van een fles cola dus.
Een deksel kun je ergens op draaien, maar soms is hij ook los. Denk aan het deksel van een appelmoespot en een pan. Een deksel heeft een smalle rand in vergelijking met het oppervlak van het platte afsluitgedeelte.
Dat is allemaal heel leuk en aardig bedacht, maar dan komen hier nu de grote bottelnekken, wieldoppen.
Wieldoppen zijn groter dan deksels. Zijn wieldoppen soms gewoon de uitzonderingen die de regel bevestigen?
Zit er überhaupt een verschil in? Want ze worden beiden gebruikt om voorwerpen mee af te sluiten.
Maar als er geen verschil in zit, zouden het synoniemen zijn en dan zou je ze door elkaar kunnen gebruiken.
Maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat het deksel van de fles Fanta weg is. Daar gaat het standaard over een dop.
Dit is dus ook niet de oplossing.
Maar wat dan wel?
Het was trouwens een vraag van een "gymnastiek"-leraar van mij. Ik had geen zin in basketbal en toen gingen we van die gesprekken (oh, over gesprek gesproken (hihi, gesprek gesproken), help me eraan herinneren dat ik het gesprek tussen Simone en mij nog even uittyp) als:

Hij: "Wat is de zin van het leven?"
Ik: "Je voortplanten."
Hij: "En daarna?"
Ik: "Dan leef je nog even, kijk je hoe je kinderen hetzelfde riedeltje van "ontstaan, voortplanten en dan sterven (laatste maak je waarschijnlijk niet meer mee)" doorstaan en dan ga je dood.
Hij: "Wat is er dan na de dood."
Ik: "Niets, het is net als voor je geboorte, er is niets."
Hij: "Weet je dat zeker?"
Ik: "Nee, maar het is best zielig dat ik ook nooit zal kunnen beseffen dat ik gelijk heb."
Hij: Kijkt me vragend aan
Ik: Stel ik heb gelijk, dan besef ik dat nooit omdat ik pas gelijk heb als er gewoon niets meer voor mij is en ik niet meer kan denken. Als ik niet meer kan denken, kan ik ook niet beseffen dat ik gelijk heb/had."


Dat was dan vraag 1. Dus dan is het nu tijd voor, ja, je raadt het al, vraag acht. Twee dus.

Wat is de definitie van iemand kennen?

Dat is echt heel lastig te zeggen, want je kunt zeggen: "Hey, die persoon ken ik, dat is pietjepuk.". Maar misschien is het wel zo dat je alleen zijn naam weet. Is dat dan genoeg om iemand te kennen? Of moet je er nog net even iets meer vanaf weten? Maar waar ligt de grens dan? En stel ik herken iemands gezicht, maar ik ken de naam van diegene niet. Ken ik die persoon dan wel of niet?
Want herkennen is afgeleid van kennen. Dat betekent in principe dat herkennen misschien ook wel een soort van kennen is. Maar aan de andere kant, is herkennen niet meer een onderdeel van kennen?
Je moet iemand herkennen om iemand te kennen.
En in het woordenboek staat dat kennen is "weten wie, hoe en wat iemand is".
Dus ik weet dat de achterneef van de president van Kazachstan meneer Piet is. Ik heb gelezen dat hij erg aardig is. En ik weet dat hij een mens is. Nu heb ik keurig antwoord gegeven op de drie vragen, maar ken ik meneer Piet nu ook? Ik dacht het niet. Er is zelfs een kans dat ik niet weet hoe hij eruit ziet.
Dat brengt mij bij de volgende vraag, moet je weten hoe iemand eruit ziet om diegene te kennen? Want als dat noodzakelijk is, is het onmogelijk voor een blind persoon om iemand te kennen.
Kun je iemand eigenlijk wel echt kennen? Of is dat onmogelijk? Maar als je iemand toch niet kunt kennen, waarom vraagt men dan zo vaak: "Ken jij die en die?"? Want dat zou dan een onnozele vraag zijn omdat je iemand niet echt kunt kennen.
Conclusie, je kunt mensen op verschillende manieren kennen.  Het is een soort van lineaal en die gaat van "wie ben jij in vredesnaam?" tot "ik ken je heel erg goed.". Met daar tussenin vanalles en nog wat. Van herkennen tot bekennen.

Deze vraag werd medemogelijk gemaakt door mevrouw Baas. Ze stelde hem aan mij op de gymnasiummarkt 2010. (meer dan een jaar geleden.) Lang verhaal, ik heb nu geen zin om dat ook nog uit te gaan leggen.

Ik wilde eigenlijk nog wat schrijven over de enige filosofische vraag die wel door mij beantwoord is, maar daar heb ik nu geen tijd voor. Maandag en dinsdag zijn proefwerkdagen. Ik heb dan dus maar twee uur les, maar wel twee proefwerken per dag. Maandag heb ik Nederlands en natuurkunde en dinsdag heb ik biologie en scheikunde.
Nederlands doe ik niets tot nauwelijks iets aan. Natuurkunde moet ik nog even goed doen, ik had een 3.6 op het so omdat ik mijn rekenmachine vergeten was en alles uit mijn hoofd moest uitrekenen. Daarom was ik nog lang niet klaar, maar in principe had ik niet erg veel fouten. Scheikunde moet ik wel even leren, want dat deed ik de vorige twee proefwerken niet en toen ben ik een beetje onderuit gegaan. (Ik sta nog wel een 6.5 hoor, daar niet van.). En dan heb ik biologie nog over, dat is echt het leukste vak ter wereld, met als gevolg dat ik al een maand aan het leren ben. Alleen wel het verkeerde hoofdstuk. Ik weet wel dat een mens 46 chromosomen heeft, een aardappel 48 en een heremietkreeft 254, maar hoe al die aders (poortader enzo) nu heten, ik heb geen flauw idee. Dat is het nadeel van voorlopen. Je vergeet wat je daarvoor gedaan hebt. Maar zoals ik al zei, het is bio en het is bloed. Dat komt neer op leuk. Dus dat ga ik erg goed leren. Heel erg goed. Ik wil een tien. Of anders in elk geval een negen. Of een acht is ook prima. Maar het liefste een tien. (goh). Oh, woensdag heb ik ook nog een proefwerk Grieks. Ga ik verpesten, weet ik nu al. De cultuur gaat, maar de grammatica, ik heb geen flauw idee. Als het nu Latijn was... Daar zijn er maar twee (eigenlijk drie, maar de derde komt zeer zelden voor) participia. Het Grieks heeft er acht. ACHT!
Ja, dat dacht ik dus ook al. Help. Maar dit wordt voor mij het gehele weekend blokken. Helaas, helaas.

Veel plezier met jullie weekend en mochten jullie je vervelen, dan hier nog wat filosofische vragen zonder antwoord om over na te denken:

-Bestaat geluk en zo ja, wat is geluk dan? En als je denkt dat het niet bestaat, waarom dan niet?
- Laat maar, ik weet niks meer. Ik ben moe en ik moet nog de gehele dag leren.